Panyet Strongkeng

Ang pinasasalamatan ko bilang isang henerasyong ipinanganak sa kalagitnaan ng dekada ng isang maliit na nayon sa hinterland ay isang pagkakataon na makaranas ng napakabilis na pagbabago ng edad. Marahil na ang kalakhan ng mga pagbabago na naganap sa huling apatnapung taon ay katumbas ng kung ano ang maaaring makamit sa apat na libong taon sa nakaraan. At ito ay nangyayari sa lahat ng aspeto ng buhay.
Nagkaroon ako ng isang oras kapag ang aming village ay hindi pa pinapatakbo ng koryente. Sa sandaling batiin ang takip-silim, ang buong bahay ay abala sa paghahanda ng mga lampang lampara na nakabitin sa dingding o inilagay sa mesa. Tinatawag namin itong isang togok lamp. Ang takip-silim ay halos palaging fog sa abala ng pagpasok ng lahat ng uri ng mga pens ng baka. Minsan may mga chickens o goats na nakalimutan na umuwi kahit na ang gabi ay naging bristling, napipilitan kaming kunin at isama ang mga ito. Biglang tumakbo kami sa langis o ang axis ng mga togok lamp ay masyadong maikli upang maubos ang langis sa apoy, kaya pinapalaki ko ang aking asul na mini bike sa lepaur, isang milya pa.