အက်ိဳး႐ွိေသာ စာေပးမ်ား
အခ်ိန္ႏွစ္မိနစ္ေလာက္ အားရင္ ဖက္ေပးပါ မင္းပုိင္တဲ့ေတာင္းထဲမွာ ၾကက္ဥ ၁၀လုံး ရွိတယ္။ တစ္ေန႔ကုိ ၉လုံးစားၿပီး ၁လုံးခ်န္ထားလုိ႔ ၁၀ရက္ၾကာရင္ ဘာျဖစ္မလဲ။ ၾကက္ဥ ၁၀လုံးေရာက္ေနၿပီေပါ့။ တစ္လုံးေလွ်ာ့စားလုိက္တဲ့အတြက္ မင္းလည္း ဘာမွမသိသာပါဘူး။ အဲီေတာ့ အလုပ္လုပ္မယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္၀င္ေငြ ၁၀ပုံ ၁ပုံကုိ အၿမဲခ်န္ထားရမယ္ကြ။ ၉ပုံေတာင္သုံးရတဲ့အတြက္ ဒီေလာက္ႀကီးလည္း ခ်ဳိးၿခဳံစရာမလုိဘူး မလား။ေနာက္တစ္ခုက မင္းရဲ႕၀င္ေငြထြက္ေငြေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာသိထားဖုိ႔လုိတယ္။ မလုိအပ္ပဲနဲ႔ ထြက္ေနတဲ့လမ္းေၾကာင္းေတြရွိရင္ အျမန္ပိတ္ပစ္ေပေတာ့။ အဲလုိမွ မလုပ္ရင္ အိတ္ေပါက္နဲ႔ ဖားေကာက္သလုိ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္ကြ။တတိယတစ္ခုက ေငြကုိစုေပမယ့္ သက္မဲ့လုိသေဘာမထားရဘူး။ ႏြားေတြ ၾကက္ေတြ ေမြးသလုိေပါ့။ အေကာင္ေတြပြား ၊ ဥေတြဥ အေကာင္ထပ္ပြားေပါ့ကြာ။ ေငြကုိေငြခ်င္းထပ္ပြားႏုိင္ဖုိ႔ အက်ဳိးရွိတဲ့ေနရာေတြမွာ ထည့္၀င္ၿမဳပ္ႏွံကြ။ အဲလုိမွ မလုပ္ပဲေငြကို ေသတၱာထဲ ထည့္သိမ္းထားမယ္ဆုိရင္ ေငြေတဟာအေၾကာေသသြားလိမ့္မယ္။ ေလျဖတ္တဲ့လူလုိ မင္းေငြေတြဟာ အင္အားမရွိေတာ့ဘူး ေပါ့။ဥပမာကြာ ငါ့သားေမြးတုန္းက ငါေငြေလးနည္းနည္းအတုိးခ်ထားတယ္။ ရတဲ့အတုိးေတြကိုမသုံးပဲ အရင္းထဲထပ္ၿမဳပ္တယ္။ အဲဒီကေနအတုိးျပန္ျဖစ္ ငါ့သား ၁၂ႏွစ္ေရာက္လုိ႔ ေက်ာင္းပို႔မယ္လုပ္ေတာ့ ေငြကုိျပန္ထုတ္လုိက္တာ မနည္းပါဘူးကြာ။ေနာက္တစ္ခုက အလုပ္လုပ္တဲ့အခါမွာ ေလာင္းကစား မဆန္ရဘူးကြ။ ျမတ္ခ်င္ျမတ္ မျမတ္ရင္သြားဟ ဆုိတဲ့သေဘာမ်ဳိးမလုပ္ရဘူး။ ေသခ်ာတာေလာက္ ကုိယ္ကြ်မ္းက်င္သေလာက္ ႏုိင္သေလာက္ပဲလုပ္ရမယ္။ ေလာင္းကစားလုပ္လုိ႔ကေတာ့ ရလည္းခဏပဲ မြဲစရာရွိရင္ ျမန္ျမန္မြဲသြားလိမ့္မယ္။တစ္ခါက မုိးႀကဳိးသြားတစ္ခုကို ငါ့လာေရာင္းဖူးတယ္။ အေျပာကလည္းေကာင္း လက္ေတြ႔စမ္းျပေတာ့လည္း လွ်ပ္စစ္မီးလည္းၿငိမ္း ၊ ေရဒီယုိလည္းရပ္သြားေတာ့ အစစ္လုိ႔ယုံသြားတယ္။ အစစ္ဆုိရင္ျပန္ေရာင္းရင္ သိန္း ၂၀ေလာက္ ရမွာကို။ ဒါနဲ႔ ၁သိန္းနဲ႔၀ယ္လာၿပီး အိမ္ေရာက္ေတာ့ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္မီးမေျပာနဲ႔ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးေတာင္ မၿငိမ္းဘူး။ စနစ္တက်စီစဥ္ၿပီး လိမ္သြားတာကြ။ တစ္သိန္းမုိ႔ေပါ့ ၁၀သိန္းဆုိရင္ ငါခြက္ဆြဲေနေလာက္ၿပီ။ အဲဒီေတာ့ ေျပာခ်င္တဲ့ ေလးအခ်က္က ကုိယ္မသိတဲ့ မပုိင္တဲ့အလုပ္ ၊ မကြ်မ္းက်င္တဲ့အလုပ္မွာ ဘာရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈမွမလုပ္ရဘူး။ေနာက္တစ္ခုက လူတစ္ေယာက္ဟာ အိမ္ငွားေနတာ မသင့္ေတာ္ဘူး။ အေျခအေနအရ ငွားေနရင္လည္း ကိုယ္ပုိင္အိမ္ျဖစ္ေအာင္ႀကဳိးစားရမယ္။ အိမ္ငွားစရိတ္ဟာ ၾကာလာရင္ အိမ္တစ္လုံးစာေလာက္ရွိလာတယ္။ စိတ္ရႈပ္ရတယ္။ ေသးတာႀကီးတာမဓာန မဟုတ္ဘူး။ ကုိယ္ပုိျဖစ္ေအာင္ႀကဳိးစားဖုိ႔ပဲ။ အဲဒီအေပါက္က ေငြအထြက္ဆုံးပဲ ။ အဲဒီေတာ့ ကားပဲေမာင္းေမာင္း ၊ စက္ေလွပဲေထာင္ေထာင္ ကုိယ္ပိုင္ ျဖစ္ေအာင္အရင္ဆုံးႀကဳိးစား။တုိ႔ျမန္မာစကားမွာ မတ္တတ္စာပဲရွိတယ္၊ တုံးလုံးစာမရွိဘူး ဆုိတဲ့စကားရွိတယ္။ စကားပဲရွိတာကြ မလုိက္နာၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မေမွ်ာ္မွန္းႏုိင္တဲ့ အနာဂါတ္အတြက္ ျပင္ဆင္မႈေတြလုပ္ထားရမယ္။ ရုတ္တရက္ကုိယ္ေသသြားရင္ က်န္ရစ္သူမိသားစုကို မထိခိုက္ေစဖုိ႔ ၊ ရုတ္တရက္ထိခိုက္မိလုိ႔ ဒုကၡိတျဖစ္သြားရင္ ဆက္လက္အသက္ရွင္ႏုိင္ဖုိ႔ ႀကဳိတင္ျပင္ဆင္ထားရမယ္။၇ခ်က္ေျမာက္ ကေတာ့ ႀကဳိးစားမႈကို မေလွ်ာ့ဖုိ႔ပဲ ၊ ကိုယ္နဲ႔လုပ္ငန္းတူေတြရွိေနတယ္ကြ ၊ ကုိယ္ကရပ္ေပမဲ့ သူတုိ႔ကႀကဳိးစားေနမွာ ၊ ကုိယ္လုပ္တဲ့ အလုပ္မွာ အစြမ္းထက္ေလေလ ၀င္ေငြေကာင္းေလေလေပါ့ကြာ ၊ မင္းသေဘာေပါက္ဖုိ႔က ကုိယ့္ဆီကုိ အားေပးတဲ့ေဖာက္သည္တုိ႔ အားေပးတဲ့ ပရိသတ္တုိ႔ ဆုိတာ စိတ္ခ်ရတာမဟုတ္ဘူး ..ကုိယ့္ထက္သာတဲ့လူ ၊ ေတာ္တဲ့သူရွိရင္ အဲဒီကုိ သြားၾကမွာ ..အဲဒါေတာ့ၿမဲၿမဲမွတ္ထား။ ငါေျပာခ်င္တဲ့ ၇ခုေျမာက္ေျမပုံက ဒါပဲ။ မင္းသေဘာေပါက္ဖုိ႔ကေတာ့ အလုပ္တစ္ခုမွာ သဘာရင့္၀ါရင့္တာနဲ႔ မႀကီးပြားဘူးေနာ္ ေတာ္မႀကီးပြားတာ..ကုလုိ႔ေပ်ာက္တဲ့ဆရာ၀န္ဆီကုိပဲ လူနာက သြားမွာေနာ္ သဘာရင့္၀ါရင့္တယ္ဆုိၿပီးသြားမွာမဟုတ္ဘူး...ဒီအခ်က္ကုိ ၿမဲၿမဲသေဘာေပါက္စမ္းပါ။
ပိုက္ဆံမရွိတဲ့အခါ အိမ္မွာပဲ သက္သတ္လြတ္ စားတယ္ပိုက္ဆံရွိလာေတာ့ ဆိုင္ေကာင္းေကာင္းမွာ သက္သတ္လြတ္ သြားစားတယ္။ပိုက္ဆံမရွိတဲ့အခါ စက္ဘီး စီးတယ္။ပိုက္ဆံရွိလာေတာ့ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တဲ့ စက္ေပၚမွာ စက္ဘီး သြားနင္းတယ္။ပိုက္ဆံမရွိတုန္းက အစာရွာဖို႔ လမ္းေလွ်ာက္ရတယ္။ပိုက္ဆံရွိလာေတာ့ အဆီခ်ဖို႔ လမ္းေလွ်ာက္ရျပန္တယ္။အို လူေတြ လူေတြ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လွည့္စား ေနၾကတာပါပဲလား ပိုက္ဆံမရွိတုန္းကေတာ့ အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္ ေနၾကၿပီး ပိုက္ဆံရွိလာျပန္ေတာ့ ကြာရွင္းဖို႔ စဥ္းစားၾကျပန္ေရာ ပိုက္ဆံမရွိတဲ့အခါ ကိုယ့္မိန္းမကိုပဲ အတြင္းေရးမႈး ျပန္ခန္႔ထားရေပမယ့္ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာလာေတာ့ အတြင္းေရးမႈးက မိန္းမ ျဖစ္လာ တယ္။ပိုက္ဆံမရွိစဥ္တုန္းက ခ်မ္းသာခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ခဲ့ၿပီး ပိုက္ဆံလည္းရွိလာေရာ ဆင္းရဲခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ရျပန္တယ္။လူေတြ အို လူေတြ တစ္ခါမွကို အမွန္ မေျပာႏိုင္ၾကပါလား ေစ်းတင္ေရာင္းတာ မေကာင္းဘူးေျပာၿပီး ေစ်းကစားေနတာလည္း သူတို႔ပဲ ေငြဆိုတာ မေကာင္းတဲ့ မိစၧာလို႔ ဆိုၾကေပမယ့္လည္း အဲဒီ ေငြေနာက္ပဲ လိုက္ၿပီး ေလာဘရဲ႕သားေကာင္ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ေနရာျမင့္ရင္ အထီးက်န္တယ္လို႔ ဆိုၾကၿပီး အဲဒီေနရာကိုပဲ တပ္မက္ေမာေနၾကတယ္။အေသာက္အစား ေလာင္းကစား မေကာင္းဘူး ေျပာၾကေပမယ့္ အရသာေတြ႕ ေမြ႕ေလ်ာ္ေနၾကတာလည္း လူေတြပဲ။လူေတြ အို လူေတြ အေျပာနဲ႔အလုပ္က တျခားစီ ဘဝဆိုတာ မလုပ္ႏိုင္တာေတြအတြက္ စိတ္ပ်က္ေနဖို႔ မဟုတ္ဘဲ လုပ္ႏိုင္တာေလး ေတြ လုပ္သြားဖို႔အတြက္ ျဖစ္တယ္။အံ့ၾသဖြယ္ရာေတြဆိုတာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ျဖစ္ပ်က္ေနလို႔ ဘယ္ေတာ့မွ အရွံုးမေပးဘဲ ေစာင့္သာ ၾကည့္ေနလိုက္ပါ ပိုက္ဆံႏွစ္ရာေလာက္က သူေတာင္းစားကို ေပးဖို႔ မ်ားေနလြန္းေပမယ့္ ကာရာအိုေကမွာ မုန္႔ဖိုးေပးဖို႔ေတာ့ မေႏွာေျမာၾကဘူး။တေနကုန္ အလုပ္လုပ္ၿပီးလို႔ ဂ်င္မွာ သြား ကစားရမွာ မေမာေပမယ့္ အိမ္မွာ အေမကို ကူဖို႔ၾကေတာ့ ဝန္ေလးေနၾကတယ္။၃ မိနစ္ေလာက္ေလး တရားထိုင္ရမွာ အခ်ိန္ မ်ားလြန္းေနေပမယ့္ ၃ နာရီေလာက္ေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ အသာေလး ထိုင္ၾကည့္ႏိုင္တယ္။ဗယ္လင္တိုင္းေဒး ေရာက္ဖို႔ တစ္ႏွစ္လံုး
ေစာင့္ေနၾကေပမယ့္ အေမ့ေမြးေနကိုေတာ့
ေမ့ေနၾကတယ္။လမ္းေပၚက ဗိုက္ဆာေနတဲ့ ကေလးေတြကို ေပါင္မုန္႔တစ္ခ်ပ္ေတာင္ မေပးေပမယ့္ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္က်ေတာ့ သိန္းခ်ီၿပီး ေပးဝယ္ၾကတယ္။ဟာသေတြဆိုရင္ ရွယ္လုပ္ဖို႔ ႏွစ္ခါျပန္ မစဥ္းစားေပမယ့္ ဒီလို စာမ်ိဳးက်ေတာ့ လက္တြန္႔ ေနၾကတယ္။
စဥ္းစားၾကည့္ပါ ေျပာင္းလဲပါ ေသၿပီးရင္ေတာင္ ရေနအံုးမယ့္ အရာေတြ လြယ္လြယ္ေလး လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။တစ္ေယာက္ေယာက္ကို အျပံဳး လက္ေဆာင္ေလး ေပးလိုက္ရင္လည္း သူ႔အတြက္ တစ္ေန႔ တာကို ကိုယ္က ရသြားတာပါပဲ။ေဆးရံုမွာ တြန္းလွည္း လႈတယ္ဆိုရင္ အဲဒီ တြန္းလွည္းကို ေနမေကာင္းသူေတြ အသံုးျပဳတိုင္း ကိုယ္က ကုသိုလ္ ရေနတာပဲ။မိဘမဲ့ေဂဟာ စာသင္ေက်ာင္းနဲ႔ ေဆးရံုေတြမွာ လႈဒါန္းတာဟာ လူတိုင္း အသံုးျပဳဖို႔ ျဖစ္လို႔ အၿမဲတမ္း ျပန္ရေနမယ့္ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈေတြ ျဖစ္တယ္။အမ်ားျပည္သူ သြားလာတဲ့ေနရာေတြမွာ ေရသန္႔စက္ေလး ထားေပးလိုက္ရင္လည္း လူတိုင္း ေရေသာက္ၾကမွာမို႔ ကုသိုလ္ရေနမွာပဲ။သစ္ပင္စိုက္တာဟာလည္း အရိပ္ရဖို႔အတြက္ ျဖစ္လို႔ ဒါလည္းေကာင္းမႈကုသိုလ္ပါပဲ။ကားေမာင္းေနရင္းနဲ႔လည္း လမ္းေတာင္းေနတဲ့ကားေတြ႕လို႔ စကၠန္႔ပိုင္းေလာက္ ရပ္ေပးတာကလည္း ကိုယ့္ေၾကာင့္သူမ်ားအဆင္ေျပသြားသျဖင့္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္တစ္ခုပါပဲ။ဒါေၾကာင့္ကုသိုလ္ဆိုတာယူတတ္ရင္ ပိုက္ဆံမရွိလည္း ကုသိုလ္ယူလို႔ရပါတယ္။အားလံုးထဲမွာ အလြယ္ဆံုးကေတာ့ ဒီစာကို ရွယ္လိုက္လို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကုသိုလ္တစ္ခုခုကို လုပ္ျဖစ္သြားရင္ ကိုယ္လည္း ကုသိုလ္ ရတာပဲမဟုတ္လား....