ငါ့တာဝန္ဟာ ငါ့အခြင့္ထူး

ငါ့တာဝန္ဟာ ငါ့အခြင့္ထူး

★★★★★★★★★★★★★

🍀ကိုယ့္ကိုယ္ကို တကယ္လြတ္လပ္သလား၊ မလြတ္လပ္ဘူးလားဆိုတာ စမ္းစစ္ခ်င္လို႔ရိွရင္ ကိုယ့္စည္းကမ္းကိုကိုယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္
ေရြးခ်ယ္ထားသလား၊ မေရြးခ်ယ္ထားဘူးလားဆိုတာ စမ္းစစ္ၾကည့္ဖို႔လိုတယ္။🍀
🌹🌹🌹
လြတ္လပ္မႈနဲ႔တာဝန္သိမႈဟာ တဲြေနတယ္ဆိုတာ ဥာဏ္ရိွတဲ့လူတိုင္း သိႏိုင္ပါတယ္။ အကယ္၍ လူတစ္ေယာက္ဟာ မလြတ္လပ္ဘူးဆိုရင္ အဲဒီလူဟာ စက္ရုပ္ပဲ။ စက္ရုပ္တစ္ရုပ္အတြက္ကေတာ့ တာဝန္ဆိုတာ မရိွဘူး၊ ခိုင္းတာ လုပ္လုိက္ရံုပဲ။ အကယ္၍ လူတစ္ေယာက္က သူ႔ကိုယ္သူ တာဝန္မယူႏိုင္ဘူးဆိုရင္ သူ႔ကို လြတ္လပ္မႈကို စိတ္ခ်လက္ခ်ေပးထားလို႔ မရဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ဘဝကိုကိုယ္ ေရြးခ်ယ္ယူလုိက္ၿပီဆိုရင္ သူ႔ရဲ႕လြတ္လပ္မႈနဲ႔ တာဝန္သိမႈဆိုတဲ့ စံုတဲြဟာ သေဘာက်စရာေကာင္းတဲ့ အေတြးအေခၚတင္ မကေတာ့ဘူး။ အဲဒီ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ တာဝန္သိမႈဟာ သူ႔ေသြးေၾကာထဲမွာ ေသြးခုန္ေနသလိုပဲ သူ႔ဘဝ သူ႔အသက္ ျဖစ္လာတယ္။ လြတ္လပ္မႈကလည္း သူ႔အသက္၊ တာဝန္သိမႈကလည္း သူ႔အသက္ ျဖစ္လာတယ္။ ကိုယ့္ဘဝကိုကိုယ္ ေရြးခ်ယ္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ ကိုယ့္ရဲ႕ personal freedom နဲ႔ responsibility ကိုလည္းပဲ ေရြးခ်ယ္လိုက္ၿပီးသား ျဖစ္သြားၿပီဆိုတာကို ေကာင္းေကာင္း နားလည္တယ္။ တာဝန္ကို မေၾကာက္တဲ့သူျဖစ္သြားၿပီ။ လြတ္လပ္မႈကို ျမတ္ႏိုးတဲ့သူ ျဖစ္သြားၿပီ။
🌹🌹🌹

My responsibility is my privilege. ငါ့တာဝန္ဟာ ငါ့အခြင့္အထူးပဲ၊၊
တာဝန္ယူရတာကိုပဲ ဝမ္းသာစရာေကာင္းတဲ့ကိစၥတစ္ခုလို သေဘာထားတယ္။ တာဝန္ယူတယ္ဆိုတာ ကိုယ္လုပ္ေပးႏိုင္သမွ် လုပ္ေပးဖို႔ ျဖစ္တယ္။ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ မဟုတ္ဘူး။ လုပ္ေပးႏိုင္သမွ် လုပ္ေပးရတာကိုပဲ အခြင့္အေရးတစ္ခုလို႔ ခံယူတယ္။ နားလည္ဖို႔ နည္းနည္းခက္မယ္လို႔ ထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားပါ၊
ဒီအခ်က္ကို သေဘာေပါက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ အင္မတန္အဓိပၸာယ္ရိွတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚကို ေရာက္သြားၿပီ။ အဲသလို ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ ေရြးခ်ယ္လိုက္ၿပီးေတာ့၊ ကိုယ့္ရဲ႕တာဝန္သိမႈကိုပါ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့လူဟာ သူ႔အတြက္ စည္းကမ္းတို႔ နည္းလမ္းတို႔
ဥပေဒတို႔ဆိုတာ ျပင္ပကေန သူ႔ကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့အရာေတြ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သူ႔အတြက္ discipline က self- discipline ျဖစ္လာၿပီ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စည္းကမ္းရိွရိွ ထားေတာ့တာ၊ ကိုယ့္စည္းကမ္းကိုကိုယ္ ေသေသခ်ာခ်ာလုပ္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္စည္းကမ္းအတိုင္း ကိုယ့္ဘဝကိုကိုယ္ ေနတာပဲ။ သိတဲ့လူတခ်ိဳ႕ရိွတယ္၊ အင္မတန္ စည္းကမ္းရိွရိွ ေနၾကတယ္၊ သူတို႔အတြက္ သူတို႔လုပ္ထားတဲ့စည္းကမ္းဟာ သာမန္လူေတြရဲ႕ စည္းကမ္းထက္ အမ်ားႀကီး အဆင့္ျမင့္ၿပီးေတာ့ အမ်ားႀကီး တင္းက်ပ္တယ္။

တခ်ိဳ႕လူေတြက ဘယ္လိုေျပာသလဲဆိုေတာ့ “မင္းက မင္းကိုယ္မင္း ရက္စက္လြန္းပါတယ္”လို႔ ေျပာတယ္။ “ဒါေလာက္ႀကီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေနရသလား”လို႔ ေျပာရေလာက္တယ္။ အမွန္ေတာ့ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔ဘဝ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္လာဖို႔ဆိုတာ discipline ရိွကိုရိွမွ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သူ ေကာင္းေကာင္း
သိတယ္။ အဲဒါ self-discipline ပဲ။ စားတာလည္း အကန္႔အသတ္နဲ႔၊ မျဖဳန္းဘူး။ ေနတာထိုင္တာ အကန္႔အသတ္နဲ႔ေနတယ္၊ စာဖတ္တာလည္း အကန္႔အသတ္နဲ႔ဖတ္မွာပဲ။ တစ္ခုခုကို နားေထာင္တယ္ဆိုရင္လဲ
အကန္႔အသတ္နဲ႔နားေထာင္မွာပဲ။ သြားရင္လည္း ငါ တကယ္သြားဖို႔ လိုရဲ႕လား၊ စဥ္းစားၿပီးမွ သြားသင့္မွပဲ သြားမယ္၊ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ စိတ္ထင္တိုင္း ထလုပ္တယ္ဆိုတာ မရိွဘူး။ သူဟာ စည္ကမ္းကို လက္ခံတယ္။ လက္ခံရမယ္လို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္က အတင္းအက်ပ္ခိုင္းလို႔ မဟုတ္ဘူး။

သူ႔ဘဝကိုသူ ဘယ္လိုလုပ္ခ်င္သလဲ ဘယ္လိုျဖစ္ခ်င္သလဲဆိုတာကို သူ႔ဟာသူ ေရြးခ်ယ္ထားၿပီးျဖစ္တယ္။ အဲသလုိ ေရြးခ်ယ္ထားတာဟာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရြးခ်ယ္ထားတာ ျဖစ္တယ္။ “ငါ ဒီလို စည္းကမ္းနဲ႔ေနခ်င္တယ္။ ဒီလုိ စည္းကမ္းနဲ႔ေနမွသာ ငါ့ဘဝမွာ ငါ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္လာမယ္” ဆိုတာ သိၿပီးေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ႀကီး အဲဒီစည္းကမ္းကို ေရြးခ်ယ္ထားတာ၊၊ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တကယ္လြတ္လပ္သလား၊ မလြတ္လပ္ဘူးလားဆိုတာ
စမ္းစစ္ခ်င္လို႔ရိွရင္ ကိုယ့္စည္းကမ္းကိုကိုယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္
ေရြးခ်ယ္ထားသလား၊ မေရြးခ်ယ္ထားဘူးလားဆိုတာ စမ္းစစ္ၾကည့္ဖို႔ လိုတယ္။ ကိုယ့္ဘဝမွာ အေကာင္းဆံုးအရာေတြ ျဖစ္လာဖို႔ကို ဘယ္လိုစည္းကမ္းနဲ႔ ေနရမလဲ၊ ဘယ္လိုလံု႔လဝီရိယနဲ႔ ေနရမလဲ၊ ဘယ္လိုႀကိဳးစားရမလဲဆိုတာကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္သိၿပီးေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရြးခ်ယ္ၿပီး လုပ္ေနတဲ့လူ ဟုတ္သလား၊ မဟုတ္ဘူးလားဆိုတာကို ၾကည့္ရတယ္။ ငါဟာ သာမန္လူေတြရဲ႕ စည္းကမ္းထက္ အမ်ားႀကီးအဆင့္ျမင့္တဲ့၊ ငါကိုယ္တိုင္လုပ္ထားတဲ့ စည္းကမ္း၊ ငါ ေက်ေက်နပ္နပ္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ စည္းကမ္းနဲ႔ ငါ့ဘဝကိုငါ ေနေနတာ။ ဒါေၾကာင့္ ငါ့ကို သူမ်ားအုပ္ခ်ဳပ္ေနဖို႔ မလိုဘူး။ ငါဟာ လြတ္လပ္တဲ့လူ ျဖစ္တယ္။✌✌✌