barlarpal saot yuu
အစစ္အမွန္ ကို တန္ဖိုးထား လက္ခံ ပါ...
ဆူးခင္း တဲ့ လမ္း ထဲေရာက္မွ ဖိနပ္တစ္ရံ ရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိတတ္ၾကတယ္....
အပူဒဏ္ ကို ခံရမွ ေရတစ္စက္ နဲ႔ အရိပ္အာဝါသေကာင္းမြန္တဲ့ သစ္တစ္ပင္ ရဲ႕ တန္ဖိုး ကို သိၾကတယ္.,.
ခရီးေဝး ေဝး ကိုေရာက္မွ ျပင္ဆင္မႈ႕ အားနဲ ခ်က္ ပင္ပန္းမႈ့ ဒဏ္ ကို
ေနာက္က် မွ သိတတ္ၾကတယ္..
လက္ရွိ အခ်ိန္ကို ေရာက္မွ အလဟသာ ကုန္ လြန္ သြား ခဲ့ တဲ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ မေန႔က အခ်ိန္ေတ ကို ျပန္လိုခ်င္ သတိရ တတ္ ၾကတယ္..
ဘာမွမရွိ ျခင္းကို ပိုင္ဆိုင္ရမွ ျဖဳန္းတီးမိခဲ့တဲ့
အေၾကာင္းတရား တို႔ကို ႏွေျမာတမ္းတ သတိရတတ္ ၾကတယ္...
ေႏြကို ေရာက္ေတာ့ ေဆာင္းကို ေမွ်ာ္တတ္လာတယ္..
မိုးရာသီေရာက္ရင္ ေျခာက္ေသြ႕ တဲ့ ေႏြရာသီကို တမ္းတ မိတတ္ၾက တယ္.. လိုခ်င္ တတ္ ႀကတယ္...
မိသားစု နဲ႕ အလွမ္းကြာေဝး မွ ခ်စ္ခင္ ေႏြးေထြး မႈ့ ကို ခံစား နားလည္တတ္လာတယ္..
စိတ္က်ဥ္းၾကပ္မႈ့ ေတ ခံစားရတဲ့ အခါ ကိုယ့္အေပၚ နားလည္ေပးတတ္တဲ့ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္းေတ အမွတ္ရသတိတရ ရွိတတ္လာၾကတယ္...
မိမိ အေပၚ မေကာင္းတဲ့ လူနဲ႔ေတြ႕မွ ကိုယ့္အေပၚ တစ္ကယ္ ေကာင္းမြန္တဲ့ လူေတြ ရဲ႕ တန္ဖိုး ကို ပိုသိ လာၾကတယ္...
ကိုယ့္ အနား ေပ်ာက္ကြယ္ သြားမွ တန္ဖိုးရွိတဲ့ သူ ကို တန္ဖိုး ထားရေကာင္း မွန္း ပိုသိလာၾကတယ္...
လဲက်ခ်ိန္ေရာက္မွ ေဖးကူ ဆြဲထူ ေပးခဲ့သူကို
အမွတ္ရေနတတ္ ၾကတယ္....
ညအေမွာင္ ကို ခံစားရမွ မီးတစ္ပြင့္ရဲ႕ တန္ဖိုး ရွိမႈ့ ကို သတိထား သတိတရ ရွိတတ္ၾက ျပန္တယ္.....
အရာအားလုးံ ကို ကိုယ့္ရဲ႕ ရင္ဘတ္နဲ႔ အစစ္အမွန္ ခံစား ထိရွ တတ္မွ တန္ဖိုးသိ တန္ဖိုး ထား တတ္ၾကတဲ့ သူမ်ိဳး မျဖစ္မိေအာင္ ေလာကႀကီး ထဲ မွာ ဆင္ျခင္ ေနထိုင္တတ္ဖို႔ တန္ဖိုးသိ တန္ဖိုး ထားတတ္ဖို႔ လိုအပ္ တယ္ ဆိုတာ ......
နားလည္ ႏိုင္ ၾကဖို႔ လိုပါတယ္..
မိမိတို႕ကိုယ္တိုင္လုပ္သမွ် ရင္းႏွီးထားသမွ်
ကိုယ္ ေခြ်း
ကုိယ္႕စိတ္နဲ႕ေပးဆပ္ထားမွ်ေတြဟာ
ျဖစ္မလာဘူးဆိုရင္ ဝမ္းနည္းမိတတ္ျကပါလိမ္႕မယ္
ကိုယ္အေကာင္းဆံုးေမွ်ာ္လင့္ထားသမ်ွ
ၾကိဳးစားခဲ႕သမွ်အားလံုး
ထင္မွတ္မထားေလာက္တဲ႕ အရာတိုင္းဆီကေန
ရိုက္ခ်ိဳးခံလိုက္ရတာဟာ
ဝမ္းနည္းတယ္ဆိုတာထက္ပိုျပီး ရင္နာဖို႕ေကာင္းတယ္
လို႕ပဲ ဆိုရပါလိမ္႕မယ္
အခ်စ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္
လုပ္ငန္းခြင္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္
လူမႈဆက္ဆံေရးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္
ကိုယ္႕ဘက္က စိတ္ေရာကိုယ္ပါ
ေပးဆပ္ျပီး ရင္းႏွီးထားတဲ႕အရာဆိုတာ
ကိုယ္႕အျမတ္ႏိုးဆံုးအရာေတြပဲေလ…
ဒါေပမဲ႕ အဲ႕ဒီအရာေတြ
ရုတ္ခ်ည္းျပိဳလဲသြားတဲ႕အခါ
လူဟာ စိတ္ဓာတ္ထိုးက်သြားတတ္ျကပါတယ္
အဲ႕ဒီ ထဲမွာမွ စိတ္မခိုင္တဲ႕သူေတြက
သူမ်ားထက္ပိုျပီးစိတ္ထိခိုက္လြယ္တဲ႕အခါ
လံုးဝ ကို ျပန္မထ ႏိုင္ေတာ့ဘူး…
ဒါေပမဲ႕ ျပန္ထလာႏိုင္တဲ႕သူေတြလည္းရွိတယ္
ျပန္ထလာႏိုင္တဲ႕သူေတြဟာ
ခံယူခ်က္တစ္ခု ထားတယ္
စကားတစ္ခြန္းေပါ့ " ျဖစ္ တတ္ ပါ တယ္ေလ "
ဆိုတဲ႕ ခံယူခ်က္စကားတစ္ခြန္းထဲနဲ႕
သူတို႕ ေျဖသာဖို႕ၾကိဳးစားျပီး
တည္ေဆာက္လို႕ရတဲ႕အရာကို
တည္ေဆာက္တယ္ ျပန္တည္ေဆာက္လို႕
မရေတာ့ တဲ႕အရာေတြကို ေတာ့
ခ်န္ခဲ႕တယ္… ျပီးေတာ့ သူတို႕ အဲ႕ဒီခံယူခ်က္နဲ႕
ေရွ႕ဆက္သြားၾကတာပဲ
အဲ႕ဒီ လူေတြဟာ လဲက်ဖန္မ်ားတဲ႕အခါ
ေနာက္ထပ္ခံယူခ်က္တစ္ခုကို
ဆင့္ကဲေျပာင္းလဲသြားျပန္တယ္
ေရွ႕မွာကုိယ္မျမင္ရတဲ႕ အဆိုးတက အဆိုးေတြကို
ရွိေနအံုးမွာပဲ ဆိုတဲ႕ ခံယူခ်က္နဲ႕
သြားတဲ႕ အခါ ျပန္ထ ရတာလြယ္ကူတယ္…
ေနာက္ဆံုး ဆင့္ကဲေျပာင္းလဲတဲ႕
ခံယူခ်က္ကေတာ့
တစ္ခုပဲရွိတယ္…
မင္း ဘယ္ေလာက္ပဲ တြန္းလဲေနပါေစ
ငါျပန္ထ ျပမယ္ …
ဆိုတဲ႕… ေနက္ဆံုးအဆင့္ ခံယူခ်က္ေပါ့
ကုိယ္ဆံုးရံႈးသြားတဲ႕အရာေတြထဲက
ရႏိုင္တာကို ျပန္ယူမယ္
ျပန္တည္ေဆာက္မယ္
မရႏိုင္တာကိုေတာ့ ခ်န္ခဲ႕ရမယ္
ဆိုတဲ႕ အေတြးေတြနဲ႕
ျပန္ထဖို႕ ေတာ့လိုတယ္…
ခံယူခ်က္ကလည္းစကားေျပာပါတယ္
အဲဒီလိုမဟုတ္ပဲ …
ဆိုးလိုက္တာကြာ ေလာကၾကီးကမတရားဘူး
အစရွိတဲ႕ ခံယူခ်က္ေတြ နဲ႕
ဝမ္းနည္းေနရင္ သင္အျမဲတမ္း
လဲက်ေနမွာပါပဲ…
ဒါေၾကာင့္ ခံယူခ်က္ ကလည္းအေရးၾကီးပါတယ္။