😁
လူသံုးကုန္ပစၥည္း အေျမာက္အမ်ား ထုတ္တဲ့ စက္ရံုေတြမွာ မိမိထုတ္လုပ္တဲ့ , အလို႐ွိတဲ့ ပစၥည္းအျပင္ အျခားပစၥည္းေတြကိုလဲ ရလာတတ္ေသးသည္ ။အပိုေဘးထြက္အေနနဲ႔ေပါ့ ။ အဲဒီေဘးထြက္ပစၥည္း byproduct ေတြကလဲ သူ႔တန္ဖိုးနဲ႔သူပါ ။ သူ႔ေနရာနဲ႔သူအသံုးဝင္သည္ ။
ဝိပႆနာတရား အားထုတ္တဲ့ အခါမွာလဲ နိဗၺာန္မရေသးရင္ေတာင္မွ အက်ိဳးေက်းဇူးအခ်ိဳ႕ကို အပိုအေနနဲ႔ ရ႐ွိတတ္သည္ ။ ရလာတတ္တဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြကေတာ့ ေျပာလို႔ေတာင္ ကုန္ႏိုင္မွာမဟုတ္ ။ ေလာကုတၱရာ အတြက္သာမက ေလာကီအတြက္ေရာ ႏွစ္ျဖာလံုးအတြက္ အလြန္အသံုးဝင္သည္ ။
ဒီေလာက္အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားတဲ့ အလုပ္ကို လူေတြဘာေၾကာင့္ မလုပ္ၾကတာပါလိမ့္ ။မသိတာ နားမလည္တာ ေၾကာင့္မ်ားလား ။ သိခ်င္တတ္ခ်င္လိ႔ု့ ေလ့လာမယ္ဆိုရင္ေတာင္ စာေပက ဝါသနာမပါ ။ၿပီးေတာ့တရားကို ပါဠိကလဲကြယ္ေန ။ ဒီေတာ့ တရားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အယူမွား အျမင္မွားေတြ ျဖစ္ၿပီး လုပ္ရေကာင္းမွန္း မသိၾကေတာ့ ။ဒါ့အျပင္ တရားထီုင္တာ ဘုန္းႀကီးအလုပ္ ၊ သြားလုပ္မိလို႔ ေလာဘနဲသြားရင္ ေလာကီ ႀကီးပြားေရးအတြက္ အေႏွာက္အ႐ွက္ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ၊ သားပစ္ မယားပစ္ ေတာထြက္သြားလိမ့္မယ္ ၊ ျပီးေတါ့ တရားထိုင္ရင္ ႐ူးတတ္တယ္ ၊ မ႐ူးေတာင္ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ လူ႔ေလာကနဲ႔ အံမဝင္ခြင္မက် ျဖစ္သြားမယ္လို႔လဲ ထင္ၾကေသးပံု ။
ဒါမွမဟုတ္ ေအးၿငိမ္းခ်မ္းေျမ့မႈအစစ္ကို နားမလည္ၾကလို႔မ်ားလား ။ တကယ္ေတာ့ ကာမဂုဏ္တရားေတြေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရျခင္းထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာသာတဲ့ မႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့မႈမ်ိဳး႐ွိတာကို မသိၾကလို႔ ၊အဲဒီ ေအးၿငိမ္းခ်မ္းေျမ့မႈမ်ိဳး မေတြ႕ဖူး မၾကံဳဖူးျကလို႔ သာ ေလာကီအေပ်ာ္တရားေတြေနာက္ အထင္တႀကီးနဲ႔ ေကာက္ေကာက္ပါလိုက္ေနၾကျခင္းပါ ။ဒါ့အျပင္ ေဒါသနဲ႔ပူေလာင္ေနရတာကို ႏွစ္သက္တဲ့သူမ်ိဳးေတြလဲ႐ွိသည္ ။သူမ်ားကို ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ႀကိမ္းေမာင္းဟိန္းေဟာက္ေနရတာကို သေဘာက်ၾကသည္ ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ power ႐ွိတယ္ active ျဖစ္တယ္ ေပါ့ ။ သူတို့ေဒါသေတြ ေလ်ာ့သြားမွာစိုးလို႔ တရားဆိုရင္ ေဝးေဝးေ႐ွာင္ေနၾကပံု ။
စိတ္ေတြညိဳွးႏြမ္း ဆင္းရဲေနမွလဲ ေနသာထိုင္သာ ႐ွိတတ္သူမ်ိဳးေတြကလဲ ႐ွိေသးသည္ ။ စိတ္ညစ္စရာ ၊ စိတ္ဓာတ္က်စရာ ေတြကို ၾကံဖန္ေတြးၿပီး ခိုလိုၿငီးေနရတာကို အရသာခံ။ ကိုယ့္အေၾကာင္း မေကာင္းေျပာတာေတြကို သိေအာင္ စံုစမ္းၿပီး အေျခာက္တိုက္ ေဒါသျဖစ္ ၊၊ သူမ်ားအေၾကာင္းေတြကိုလဲ မရမက စံုစမ္းၿပီး ဣႆာ မစၧရိယ ေတြျဖစ္ နဲ႔ ။ ၿငီးျငဴတတ္တဲ့ အက်င့္ဆိုး ကလဲ ကပ္ပါးပိုးလို တြယ္ၿငိၿပီး ခြာလို႔မရၾက ။ မၿငီးျငဴရေတာ့မွာစိုးလို႔ တရားမထိုင္ျကတာလားမသိ ။
သူတို႔ခမ်ာ ဓမၼရဲ႕ အေအးဓာတ္ကို မခံစားဖူးၾကေတာ့ ပူေလာင္ဆူပြက္ေနတာကိုပဲ လူ႔သဘာဝလို႔ ထင္ေနၾကပံု ။ ဣႆာ မစၧရိယ ေတြနဲ႔ လုယက္တိုက္ခိုက္ ေနရတာကိုပဲ ေလာကဓမၼတာလို႔ ထင္ေနၾကပံု ။ ဓမၼေအးရိပ္ဆာယာေအာက္ ေရာက္သြားဖူးသူေတြကေတာ့ အပူကိုေၾကာက္သြားၾကၿပီ ။ပူေလာင္ဆူပြက္ တိုက္ခိုက္ေနၾကတဲ့ ေလာကႀကီးကို ၿငီးေငြ႔သြားၾကၿပီ ။ခဏေလးသာေနရတဲ့ လူ႔ဘဝမွာ ေနရတဲ့အခိုက္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းပဲ ေနခ်င္ၾကေတာ့သည္ ။
ု႔ သမာဓိရၿပီး စိတ္တည္ျကည္ၿငိမ္သက္ေနတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ Dopamine ေဟာ္မုန္းထြက္လာၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ၊စိတ္ၾကည္လင္ ခ်မ္းေျမ့မႈကို ျဖစ္ေစတတ္လို႔ တရားအားထုတ္သူေတြ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ အျမဲလိုလို ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ။အေကာင္းျမင္စိတ္ေတြလဲ တိုးပြားလာၿပီး Depression စိတ္က်ျခင္းမ်ိဳးမ႐ွိေတာ့ ။ဝမ္းနည္း ပူေဆြး အားငယ္စိတ္ေတြ မ႐ွိေတာ့ ။
စိတ္ပ်ိဳေတာ့ ကိုယ္ႏုသတဲ့ ။ ေရာဂါ ဘယေတြလဲ အနားမကပ္ႏိုင္ ။ၾကည္လင္ေအးခ်မ္းတဲ့ မ်က္ႏွာပိုင္႐ွင္ျဖစ္လာလို႔ အသေရတင့္ၿပီး မ်က္ႏွာျမင္ ခ်စ္ခင္ပါေစ ဆိုတဲ့ဆု မေတာင္းဘဲနဲ႔ ျပည့္လိမ့္မည္ ။
စိတ္ၾကည္လင္ေနေတာ့ စာေတြက်က္ရမွတ္ရတာမွာ ၊ ေတြးေခၚၾကံဆမႈေတြမွာ အဆင္ေျပ တိုးတက္လာတတ္သည္ ။ လူငယ္မ်ားအတြက္ အလြန္တန္ဖိုး႐ွိတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးပါ ။ဒါေၾကာင့္ လူငယ္မ်ားကို အားထုတ္စမ္းေစခ်င္သည္ ။
မိမိေဘာ္ဒါမွာ ကေလးေတြကို မနက္အေစာဆံုး ပထမဆံုးအခ်ိန္ စာမသင္မီ နဲ႔ ညဘုရားဝတ္ျပဳၿပီး စာက်က္ေဆာင္မဝင္မီမွာ ငါးမိနစ္ေလာက္စီ အာနာပါန ႐ႈခိုင္းသည္ ။ ဆရာေတာ္ ႐ွင္ဆႏၵာဓိကရဲ႕ လမ္းၫႊန္တာကို ႏွစ္သက္လို႔ပါ ။ ကေလးေတြကို အာရံုစူးစိုက္တတ္တဲ့ အက်င့္ေကာင္းေလး ရေစခ်င္တာအျပင္ သာသနာ့မ်ိဳးေစ့ေလး ၊ဘာသာေရးအသိေလးတြယ္သြားေစခ်င္သည္ ။
လူငယ္ေတြဆိုေတာ့ ငရဲတို႔ နတ္ျပည္ တို႔နဲ႔ ေျခာက္လို႔ ေျမႇာက္လို႔ရမွာမဟုတ္ ။ မသိနားမလည္ႏိုင္တဲ့ နိဗၺာန္နဲ႔လဲ ဆြယ္လို႔ရမွာမဟုတ္ ။ ပါဠိေတြနဲ႔ ႐ႈပ္ေနတဲ့ စာေတြလဲ ဖတ္ခ်င္မွာမဟုတ္ ။ဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြ စိတ္ဝင္စားလာေအာင္ လတ္တေလာရမဲ့ အက်ိဳးထူးေလးေတြကို ပါဠိေဝါဟာရေတြ တတ္ႏိုင္သမ်ွ ေ႐ွာင္ၿပီး ေရးရျခင္းပါ ။
သႏၲိသုခ ၿငိမ္းေအးရာ အမြန္ျမတ္ဆံုး နိဗၺာန္အက်ိဳးေက်းဇူးတို႔ ု ၊ ဉာဏ္စဥ္ေတြ ရေအာင္ထိ အားထုတ္ထားလို႔ ရလာတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူး တို႔ကို ထားဦး ၊ေလာေလာဆယ္ တရားမထိုင္ခင္ ပရိကံ လုပ္တဲ့အေနနဲ႔ ေမတၱာပို႔တာတို႔ ၊သမာဓိအားတို႔ေလာက္က ရတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြကကိုပဲ ေလာကီအတြက္ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ ပါ ။
၂၀၀၀ ခုႏွစ္ေလာက္က ရန္ကုန္ကို မိမိကားဝယ္သြားခဲ့သည္ ။ အဲဒီေခတ္အခါတုန္းက ဝယ္ၿပီးကားကို နယ္ထြက္ ၊ဓာတ္ဆီဝယ္ယူခြင့္ကို ရန္ကုန္ကေန နယ္ကိုေျပာင္း ၊ ၿပီးရင္ကိုယ့္နယ္မွာ ကားလိုင္စင္ျပန္ဝင္ ၊ဓာတ္ဆီဝယ္ခြင့္ ျပန္ေလ်ွာက္ ။အဆင့္ေတြမ်ားလို႔ အလုပ္႐ႈပ္ေပမဲ့ ဓာတ္ဆီဝယ္ခြင့္ရဖို႔အတြက္ သည္းခံရသည္ ။ဓာတ္ဆီမွထုတ္မရရင္ ကားကေရြ႔ဖို႔မလြယ္ ။အျပင္ဓာတ္ဆီေစ်းက ေခါင္ခိုက္လို႔ ။
ကိုယ့္မွာ ကားသာ ရန္ကုန္ဆင္းဝယ္တာ အခ်ိန္ကရတာမဟုတ္ ။ ေက်ာင္းကပိတ္လိုက္လို႔မျဖစ္ ။သူမ်ားသားသမီးေတြ ေခၚစုထားၿပီး မ်က္ႏွာလြဲခဲပစ္လုပ္ထားလို႔ကလဲမေကာင္း ။ဒီေတာ့ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ကား အမ်ိဳးအစား ၊ေမာ္ဒယ္ ၊တတ္ႏိုင္တဲ့ေစ်းကို ရန္ကုန္မွာေနတဲ့ ညီဆီလွမ္းေျပာထား ။သူကကား႐ွာထားေပါ့ ။အဆင္ေျပၿပီဆိုရင္ ေရာက္တဲ့ေန႔ကားဝယ္ ၊ေနာက္ေန႔မနက္ပိုင္း ကညနမွာ သက္တမ္းတိုးနယ္ေျပာင္း ။ေန႔လည္ပိုင္း ppsc မွာ ဓာတ္ဆီစာအုပ္နယ္ေျပာင္း , ၿပီးညက်ေတာ့ျပန္နဲ႔ ဒီလိုတက္သုတ္႐ိုက္ရသည္ ။
ကားဝယ္ၿပီးတဲ့ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ ျမင္သာ ကညနကို သြားၾကသည္ ။နယ္ထြက္လုပ္ဖို႔ေပါ့ ။အက်ိဳးေဆာင္ကို အပ္လိုက္တဲ့အခါမွာ ကားကိုကိုယ္အမွန္တကယ္ပိုင္ေၾကာင္း ကို္ယ္ေနတဲ့ေနရာက ရယကေထာက္ခံစာ လိုေနေသးသတဲ့ ။ဝယ္တာကရန္ကုန္မွာ ၊ဒီကားႀကီးကို နယ္ကိုေမာင္းသြား ၊လူႀကီးကိုျပ ေထာက္ခံစာယူ ၊ေနာက္ရန္ကုန္ျပန္ေမာင္းလာ ၊တကယ့္ကို မလြယ္ေၾကာ ။ဘာစနစ္ႀကီးပါလိမ့္ ။ အက်ိဳးေဆာင္ကေတာ့ ေျပာပါတယ္ ။့ ဦးစီးကို ဝင္ေျပာၾကည့္ဦးေပါ့ ၊ မလြယ္ေလာက္ေပမဲ့ သူကမွခြင့္ျပဳရင္ေတာ့ ရႏိုင္ပါတယ္တဲ့ ။
ညီက ရန္ကုန္မွာေနတာဆိုေတာ့ လူရည္လယ္တယ္ ၊သူဝင္ေျပာမယ္ေပါ့ ။ကိုယ္ကစိတ္မခ် ။ေျပာခြင့္က တစ္ခါထဲ႐ွိတာမဟုတ္လား ။ဒီေတာ့ ကိုယ္ပဲ ဝင္ေျပာဖို႔ဆံုးျဖတ္ရသည္ ။ ႐ုံးခန္းထဲ မဝင္မီ စိတ္ကိုတည္ၿငိမ္ေအာင္လုပ္ ၊ျပီးသူ႔ကို ရည္မွန္းၿပီး ေမတၱာစူးစူးစိုက္စိုက္ပို႔ေပါ့ ။ကိုယ့္အခက္အခဲေတြကို ၾကာၾကာေတာင္မွ မေျပာလိုက္ရပါဘူး ၊ျပကၡဒိန္ေတာ့ ဝယ္သြားတဲ့ ။အက်ိဳးေဆာင္ေရာ ကိုယ္ေရာ ဝမ္းသာသြားၾကသည္ ။ကိစၥေတြၿပီးလို႔ အက်ိဳးေဆာင္ကို သြားႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါ တျခားလူေတြလဲ ဝင္ေျပာၾကေသးတယ္ ၊ဘယ္သူ႔ကိုမွ ခြင့္မျပဳဘူး ခင္ဗ်ားသိပ္ကံေကာင္းတာဘဲတဲ့ ။ေမတၱာရဲ႕ တန္ခိုးအစြမ္းကို ေလးေလးနက္နက္ ယံုၾကည္မိလိဳက္သည္ ။
ကညနၿပီးေတာ့ မနက္စာ ခပ္သုတ္သုတ္စားၿပီး ၿမိဳ႕ထဲက ppsc ရံုးခ်ဳပ္ကို ဓာတ္ဆီစာအုပ္ နယ္ေရႊ႔ဖို႔သြားၾကသည္ ။ လိုအပ္တဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြ copier ဆိုင္သြားကူးေတာ့ ရယက ေထာက္ခံစာလိုေသးသတဲ့ ။ကညနမွာ ေထာက္ခံစာမပါဘဲ ရခဲ့တယ္ေျပာေတာ့ ဆိုင္က ဘယ္မွာရရ ဒီမွာမရႏိုင္ဘူးတဲ့ ။အခ်ိန္အလဟႆ မျဖစ္ေအာင္ ေထာက္ခံစာသာ သြားယူပါတဲ့ ။ကိုယ္ကလဲ မတတ္ႏိုင္ဖူး ႐ွိတာေတြပဲ ကူးေပးလိုက္ဖို႔ေျပာၿပီး စာရြက္ေတြနဲ႔ ဓာတ္ဆီထုတ္ခြင့္စာအုပ္ကို သြားထပ္ ၊ ၿပီးေတာ့အျပင္ကထိုင္ေစာင့္ေပါ့ ။
ကိုယ့္စာအုပ္ေလးေရာက္သြားတဲ့ စားပြဲက လူကို အျပင္ကေန စူးစူးစိုက္စိုက္ ေမတၱာပို႔ ၊ သူကစာရြက္စာတမ္းေတြ လွန္ေလွာၾကည့္ၿပီး ေရးခြၽတ္လက္မွတ္ထိုး ေနာက္စားပြဲကိုပို႔ ။ကိုယ္ကေတာ့ ေရာက္သြားတဲ့ ေနာက္စားပြဲကလူကို ေမတၱာဆက္ပို႔ေပါ့ ။ဒီလိုနဲ႔ စားပြဲ သံုးခုေလာက္ ျဖတ္ၿပီးေတာ့ ရၿပီတဲ့ ။ဝမ္းသာလိုက္တာ ။စာရြက္စာတမ္းေတြ သူတို႔စစ္ၾကတာဘဲ ၊ဘာေၾကာင့္ ေထာက္ခံစာ လိုေနတာကို မေတြ႔ၾကတာပါလိမ့္ ။
မွတ္ပံုတင္တို႔ အိမ္ေထာင္စုစာရင္းတို႔ကို မိတၱဴေတာင္မဟုတ္ မူရင္းပါျပမွ ဆိုတဲ့ ေခတ္က်ပ္ႀကီးမွာ အခုလိုအဆင္ေျပခဲ့တာ အံေျသာေလာက္စရာပါ ။ေမတၱာစြမ္းအားက ေျပာရင္မယံုႏိုင္ေလာက္စရာ ။
ကိုယ့္မွာ ျပႆ နာေပၚရင္ ထုတ္သံုးရမဲ့လက္နက္ရၿပီ၊ အေရးၾကံဳရင္ သက္လံုးေကာင္းႏိုင္ၿပီ ။ ေလာကကို ရဲရဲ ရင္ဆိုင္ရဲၿပီ ။
ဝိပႆ နာအားထုတ္လို႔ ရလာတဲ့ စြမ္းအားက ပိုႀကီးေသးသည္ ။တရားေစာင့္သူကို တရားက ျပန္ေစာင့္တာ အေသအခ်ာပါ ။ တရားဘာဝနာ တန္ခိုးနဲ႔ အခက္အခဲေတြေျပလည္ ၊ လိုအင္ဆႏၵျပည့္ခဲ့ရတာေတြ မိမိဘဝမွာ အမ်ားႀကီး ။ၾကံဳႀကိဳက္ရင္ေတာ့ ေရးခြင့္ၾကံဳရင္ေတာ့ ေရးျပပါဦးမည္ ။ ေလာကီ ေလာကုတၱရာ ႏွစ္ျဖာစလံုးမွာ အက်ိဳးေပးလွတဲ့ ဝိပႆ နာတရားကို လူတိုင္း အားထုတ္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ပါ ။
ေမတၱာျဖင့္....
ထင္ေက်ာ္ (စက္မႈတကၠသိုလ္)
