Köysel Dönüşüm 🌼

birkaç gün önce çok yakından çekilmiş bir fotoğraf ve tazecik bir yazı.

fotoğrafta bir otobüs durağının yanında gölgelenmek için altına 5 kişinin sığındığı ağacın minik bir kısmını görüyorsunuz. kendisi kendimi bildim bileli bir kayanın içinden çıkıp hala yılmadan büyümeye devam ediyor. ve bölgede kalan tek tük yeşilden biri. o gün hava öyle sıcak öyle sıcak ki bu güzelliğe sığındık. gölgesinde 40(kırk) dakika otobüs bekledik. evet şehirde 40 dakika gibi uzunca bir vaktinizi sadece otobüs bekleme olayına harcayabiliyorsunuz. bir kaza olmuş otobüs gelememiş bişeyler bişeyler. o 40 dakika da biz ağaç ile bütünleşirken konuşmalar başladı.

"şimdi her yer ağaç olsaydı ne güzel serinlerdik. her yer beton beton beton."
"havalar bu yüzden bu kadar sıcak. bina yaptıkça sıcaklık artıyor tabi."
"şimdi bir köyde olmak vardı ne güzel eserdi."

ah ah -di'li geçmiş zaman geçti artık. yaptık binaları girdik içine baktık çok sıcak dayanamadık. bir de klima taktık. evin içinde yalandan serinlemece. camları bile açsak "ceyran"da bile otursak o serinlik gelmiyor.
ben üzerime pike atıp uyuduğum serin yaz akşamlarını özledim. bunu çok küçükken İzmir'de bile yaşıyordum. Köyümde ise akşamları yelek giymeden oturursam sabaha hafif grip başlangıcı ile uyanırdım. Hala öyle serin midir? umarım hala öyledir.

yaşlısı genci artık herkes köy serinliğini özlüyor, ağaçların altında gölgelenmeyi, kaynaktan gelen serin suyu içmeyi... fakat kimsenin elinden bişey gelmiyor. herkesin evi barkı işi düzeni şehirde. şehre bağlanmış durumdalar ve çıkamıyorlar. herkes dışardan alınan damacana suyu, evin içindeki klimayı, kokusuz domatesleri, tatsız karpuzları kabullenmiş durumda. içten içe köyü özleyip, kabullenir gibi yapanlar da yok değil tabi.

20 gün sonra köye gidip akşamları yelek giyip oturmaca, gece pike ile uyumaca, kokulu domates yemece..😊🎈
her yere kentsel dönüşüm değil de, bi' köysel dönüşüm gelse de özleyenler özledikleri günlere dönse :) 💕