Poem
*** ျခံဳထည္ေတာက္တဲ႔ ေခတ္ ***
မၾကံဳဖူးေတာ့
ထူးဆန္းျခင္းေတြထဲမွာ
အလူးအလဲ ေမ့ေျမာသြား
နိုးထျပီးခ်ိန္အထိ
နိဂံုးမခ်ဳပ္ရေသးတဲ႔ ဝဲဂယက္တစ္ခုက
အေတြးေတြထဲမွာ
ဝကၤပါပတ္တယ္ ။
တီးတိုးေရရြတ္သံအဆံုး
ခပ္ျပံဳးျပံဳးရယ္ေမာၾကတယ္။
္
အမွားမကင္းတဲ႔ အမွန္ေတြမွာ
ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ျပည့္နွက္
သိမ္းဆည္းဖို႔ခက္ခဲ ။
ငိုမိခဲ႔ၾကေတာ့ မ်က္ရည္ကိုပဲ ျမင္ၾကတယ္ ။
ရယ္ေမာလိုက္ၾကေတာ့
အျပံဳးေတြကိုပဲ ေတြ႔လိုက္ၾကတယ္ ။
သီသီေဝေဝ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ႔
ခံစားခ်က္ေတြကို
လ်စ္လ်ဴရႈ႕
ပစ္ပယ္ျခင္းေတြထက္ကိုေတာင္
ေဝးးးေဝးးးလာၾက
ေနာက္ဆံုးရွာေဖြမရတဲ႔ ကာလအထိ
ေပ်ာက္ဆံုးးးးးးးးး
အလ်ွံတညီးညီး ျခံဳလႊာေတြၾကီးစိုး
အမွန္တရားေတြေပ်ာက္ဆံုးၾကတဲ႔ေခတ္မွာ
ကိုယ့္သီးသန္႔ကမ႓ာမွာ
ကိုယ္သာရူးသြပ္
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့
လူေတြၾကားက
မိုးခါးေရကို
ေသာက္မိမတတ္
စိတ္ရူးေတြေပါက္လို ေပါက္နဲ႔ ။ ။
I'm ATM. 
Hey what have you written here I can't read your poem. I think it is your personal language.
Yes.thank a lot for the reads.This is subtitle by Myanmar.
@ayethatmon, အီး စ တင္း ကို အ သံုး ျပု သည့္ အတြက္ ေက်း ဇူး တင္ ရိွ ပါ သည္။
ပိုစ့္ေရြးခ်ယ္ေပးသူမ်ား၏ Curation Collective Discord community ရိွ ျမန္မာ ေရြးခ်ယ္ေပးသူ ခ်န္နယ္တြင့္ မွ်ေဝထားေသာ အထက္ပါပိုစ့္ကို @C-Squared အဖဲြ့အစည္းအေကာင့္မွ ကိုယ္တိုင္စိစစ္ေရြးခ်ယ္ျပီးေနာက္ မဲေပးျခင္းနွင့္ မွ်ေဝေပးျခင္းမ်ား ျပုလုပ္ခဲ့ျပီးျဖစ္ပါသည္။
This post was shared in the #burmese-curation channel in the Curation Collective Discord community for curators, and upvoted and resteemed by the @c-squared community account after manual review.
@c-squared runs a community witness. Please consider using one of your witness votes on us here