ဘရိတ္ကို လႊတ္လိုက္ပါ

ဘရိတ္ကို လႊတ္လိုက္ပါ

  ကားကို လီဗာတစ္ဖက္နင္းရင္း ဘရိတ္တစ္ဖက္နင္းၿပီး ေမာင္းဖူးလား။

 လီဗာေရာ ဘရိတ္ေရာ တၿပိဳင္တည္း နင္းၿပီး ဘယ္လိုလုပ္ ေမာင္းလို႔ ရမွာလဲ ...  အဲလိုဆို ဘယ္လိုလုပ္ ကားက ေ႐ွ႕ေရာက္ပါ့မလဲ လို႔ ေျပာလိမ့္မယ္ေနာ္။  

ကားကို လီဗာတစ္ဖက္နင္း ဘရိတ္တစ္ဖက္နင္း ၿပီးေတာ့သာ မေမာင္းဖူးတာ ဘဝကို လီဗာတစ္ဖက္ ဘရိတ္တစ္ဖက္နင္းၿပီး ေနေနတာ သတိထားမိလား။

  ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္သတိထားၾကည့္ေနာ္၊  ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးႀကီးထားမွ ျဖစ္မယ္ .. အလုပ္ႀကီးႀကီး လုပ္မွ ျဖစ္မယ္ .. ပိုက္ဆံမ်ားမ်ား ႐ွာႏိုင္မွ ျဖစ္မယ္ .. သူမ်ားေတြက ဘာလုပ္လဲ ေမးရင္ အလုပ္ႀကီး အကိုင္ႀကီး တစ္ခု လုပ္ေနတယ္လို႔ ေျဖပစ္ခ်င္တယ္..။ ဒီလိုအေတြးတယ္။  ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ အဲဒါေတြ ျဖစ္လာဖို႔ ေ႐ွ႕မွာ ေတြ႕ရမယ့္ မသက္မသာဘဝကို ေၾကာက္တယ္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေလးထားၿပီး ေမ်ွာေနခ်င္တယ္ ။  
 အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ သတိမမူမိပဲနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လီဗာတစ္ဖက္ ဘရိတ္တစ္ဖက္ နင္းထားတယ္။ ကိုယ့္အင္ဂ်င္ႀကီးက အစြမ္းကုန္ ဟဲ လို႔ပဲ .. ဒါေပမယ့္ အရာ မေရာက္ဘူး။ 

  ဒီလိုမ်ိဳးအျဖစ္က ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ၾကံဳဖူးလို႔ ေသခ်ာသိလို႔ ေျပာျပေနတာပါေနာ္။

 ရည္မွန္းခ်က္အႀကီးႀကီးေတြက ပြစိထလို႔ .. ဘာကိုေၾကာက္မွန္းမသိ ေၾကာက္ေနတဲ့စိတ္ကလည္း ေျခာက္လွန္႔လို႔ ... လူကလည္း အားမရိွသလို ေျခကုန္လက္ပမ္းက်လို႔ .. ။ အဲဒီေတာ့ ႀကိဳးစားသာေနရတာ စိတ္က အားမထြက္ဘူး။ တကယ္ စိတ္ပါလက္ပါ ကိုယ့္အစြမ္း ကုန္ေအာင္ မထုတ္ဘူး။ အေၾကာင္းမယ္မယ္ရရ ႐ွာမရပဲနဲ႔ ရပ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘရိတ္အုပ္ထားတယ္။

အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္ဘဝမွာ ကိုယ္ ျဖစ္ခ်င္တာကို ရည္မွန္းခ်က္ထားၿပီး လုပ္ေနတဲ့အခါ ငါဟာ လီဗာတစ္ဖက္ ဘရိတ္တစ္ဖက္ ျဖစ္ေနလား.. စမ္းစစ္ပါ။
 ငါ စိတ္အားမရိွတာ .. လုပ္လက္စေတြတန္းလန္းထားၿပီး ရပ္ပစ္ခ်င္တာဟာ တကယ္ပဲ မွန္ကန္တဲ့အေၾကာင္း ရိွလား .. ဒါမွမဟုတ္ ငါ့ကိုယ္ငါ ယံုၾကည္မႈမရိွ ျဖစ္ေနတာလား ... ငါေႂကြးေၾကာ္ထားတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အစြမ္းအစ ငါ့မွာ မရိွဘူး လို႔ သံသယ ျဖစ္လို႔လား။ ငါ လမ္းအေရြးမွားမွာ ေၾကာက္ေနလား။  ငါ့ကိုယ္ငါ ဘယ္လို ျမင္လဲ။
စသျဖင့္ စိတ္ေအးေအး ေခါင္းေအးေအး ျပန္သံုးသပ္ပါ။

 ဒီအခ်ိန္မွာ သတိနဲ႔ စိတ္ကို ေစာင့္ၾကည့္တတ္တဲ့ အက်င့္ေလး ရိွထားမယ္ ဆိုရင္ အင္မတန္ တိတိက်က် ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေဝဖန္ႏိုင္တယ္။  သတိရိွေနေတာ့ အမွန္အတိုင္း ျမင္တယ္။ အမွန္ကို twist မလုပ္ဘူး။ သတိေၾကာင့္ စိတ္တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ တစ္ခ်က္ခ်င္း တစ္ခ်က္ခ်င္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေထာက္ျပ ေဝဖန္ သံုးသပ္ႏိုငိတယ္ေနာ္။
 သတိပါေနရင္ ေခါင္းေအးတယ္။ ေခါင္းေအးရင္ ဥာဏ္ထြက္တယ္။ ေခါင္းေအးေအးထားႏိုင္ၿပီး ဥာဏ္နဲ႔ ျမင္ထားတဲ့အရာဟာ ျပဳျပင္ရတာ အရမ္းလြယ္တယ္။ အေၾကာင္းကို႐ွာတဲ့ေနရာမွာ ရမယ္ မ႐ွာဘူး။ ဆိုလိုတာက အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေဖာ့မေတြးဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေဖာ့ေတြးေနရင္ ဘာကိုမွ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့သူ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။   

အေရးႀကီးတာက ဒီလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စမ္းစစ္တဲ့အလုပ္ကို တစ္ေန႔မွ မ်က္ေျချပတ္မခံပဲ လုပ္ရမွာပါ။ 

ကိုယ္ဟာ ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုနဲ႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့သူ ျဖစ္ရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေမးပါ.. ဘရိတ္နင္းထားလ်က္ႀကီးနဲ႔ ႀကိဳးစားေနတာလား။ 

တကယ္ျဖစ္ခ်င္ရင္ အဟုတ္လုပ္ရပါတယ္ေနာ္။
လီဗာတစ္ဖက္ ဘရိတ္တစ္ဖက္ ျဖစ္လို႔ မရပါဘူး။

 ဘဝဆိုတာ သာသာယာယာေနဖို႔ ဖန္တီးထားတာ မဟုတ္ပါဘူး ..။ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ ဖန္တီးထားတာပါ။ 

ကိုယ့္ကို ေနာက္တြန္႔ေအာင္ ဆဲြထားေနတဲ့ အရာေတြကို ျဖည္ခ်ပစ္လိုက္ပါ။
ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို မေၾကာက္ပါနဲ႔။ 
ဘရိတ္ကို လႊတ္လိုက္ပါ။ 
ဘရိတ္ကို လႊတ္လိုက္တာနဲ႔ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ျမင္မႈက ေလ်ွာကနဲ လာလိမ့္မယ္။

photo : facebook