ဖတ္ၾကည့္
အဆံုးထိဖတ္က အက်ိဳးထူးရွိအံ႕
ဘုန္းဘုန္း..ေက်ာင္းအေရွ႕ဘက္ပိႏၷဲေတာက ဒကာႀကီးဦးေကာင္းက ဘုန္းႀကီးနဲ႕ေတြ႕ခ်င္လို႕တဲ႕..ဘုရား
"" ဘယ္ ဦးေကာင္း..""
"" တပည့္ေတာ္တို႕ေက်ာင္းအေရွ႕က ပိႏၷဲေတာကေလ...""
""အဲ႕ဒိပိႏၷဲေတာႀကီးက လူမေနဘူးဆို..""
"" ဟုတ္တယ္..သူတို႕က ရြာေတာင္အစပ္က စိုက္ပ်ိဳးေရးၿခံထဲမွာ အဘိုးႀကီး အဘြားႀကီးေနၾကတာ...သားသမီးလဲမရွိဘူး...""
"" ငါ မသိပါဘူး..သူတို႕ကို...""
"" ဘယ္သိမွာတံုး...အဘိုးႀကီးေရာ အဘြားႀကီးေရာ ဒိဌိေတြေလ ..
တသက္နဲ႕တကိုယ္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ဒီတခါလာဖူးေသးတာပဲ...""
"" ဟင္..ဟုတ္လား...""
ဆရာေတာ္႕စိတ္ထဲ နည္းနည္းေတာ့ ထူးဆန္းသြားပါတယ္...
စိတ္လဲ စိတ္ဝင္စားသြားမိတယ္...
"" ဘုန္းဘုန္းက ဒီေဒသကို ေရာက္တာသိပ္မၾကာေသးလို႕ေလ..
ေဒသခံေတြကေတာ့ သူတို႕အေၾကာင္းအကုန္သိၾကတယ္..
ဗုဒၶဘာသာတာေျပာတာ..ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းလဲ မလာဘူး..
အိမ္လဲ ဆြမ္းကပ္တို႕ ကထိန္သကၤန္းကပ္တို႕ တခုမွ မလုပ္ဖူးဘူး...ရြာသူရြာသားေတြနဲ႕လည္း သိပ္ေရာေရာေႏွာေႏွာေနတာမေတြ႕ရဘူး..သူတို႕လုပ္တဲ႕ၿခံနားနီးခ်င္းေတြေလာက္ပဲ အေပါင္းအသင္းရွိတာ...""
ဆရာေတာ္က သူက်ိန္းတဲ႕ေက်ာင္းကေန ဧည့္ေတြ႕ေက်ာင္းေလးဆီကို စႀကၤ ံေလွ်ာက္လာရင္း ကပၸိယေမာင္က်န္ေျပာသမွ် နားေထာင္လာမိတယ္...
"" အိမ္ေတာ့ ဘုရားစင္ရွိလား...""
"" ဘုရားစင္ရွိလားေတာင္မသိဘူး...ေအာ္ ရွိတယ္..ရွိတယ္..
တေခါက္ဘုန္းဘုန္းဒီေက်ာင္းေရာက္ခါစက ဝါတြင္းရိပ္သာဖြင့္ပြဲလုပ္ေတာ့ သူတို႕ၿခံထဲ ပန္းသြားဝယ္ရေသးတယ္..တဲေလးအေရွ႕ခန္းမယ္ ဘုရားစင္ေလးေတြ႕ခဲ႕တယ္..တပည့္ေတာ္ေတာင္ ဘုရားစင္ေတာ့ ရွိသားဟလို႕ေတြးလိုက္မိေသးတယ္...""
"" ေအာ္...ဆြမ္းေတြဘာေတြေလာင္းလား...""
"" အဲ႕လိုလဲ ေလာင္းပါတယ္..အဘိုးႀကီးကိုယ္တိုင္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး..အဘြားႀကီးပဲ သူတို႕နဲ႕ၿခံနားနီးခ်င္း ေဒၚဘုတ္အိမ္လာလာၿပီးေစာင့္ေလာင္းတာ ေတြ႕တယ္..""
"" အိမ္မွာ ဘုရားစင္ရွိတယ္..သံဃာေတြလဲ ဆြမ္းေလာင္းတယ္ ဒိဌိမဟုတ္ပါဘူူးကြ..မင္းကလဲ...""
"" ဒါေပမဲ႕ သူတို႕က ရြာနီးစပ္ခ်ဳပ္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြက် အဝင္အထြက္မရွိဘူးဘုရား..ဒါေၾကာင့္ တရြာလံုးက သူတ္ု႕ကို
ဒိဌိေတြလို႕ ေျပာတာပဲဘုရား...""
"" ကဲကဲ ေတာ္ေတာ္ ေက်ာင္းေရာက္ခါနီးေနၿပီ..ဧည့္သည္ေတြ ၾကားသြားလို႕မေတာ္ဘူး...""
ေက်ာင္းေပၚတက္လိုက္ေတာ့ အသက္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ ခုႏွစ္ဆယ္နီးပါး က်က္သေရရႊန္းတဲ႕ရုပ္ရည္ရူပကာယနဲ႕ ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္ရယ္ ျဖဴျဖဴဖိုင့္ဖိုင့္ ဒကာမႀကီးတစ္ေယာက္ရယ္ ေဘးမွာ လွဴဖြယ္ပစၥည္းေလးေတြထဲ႕ထားတဲ႕ လင္ပန္းေလးခ်လို႕ ဆရာေတာ္အလာကို ေစာင့္ေနတာေတြ႕ရပါတယ္...
ဆရာေတာ္ႂကြလာတာျမင္ေတာ့ ဒကာႀကီးက လက္အုပ္ခ်ီၿပီး ၿပံဳးေယာင္ျပဳတယ္...ဒကာမႀကီးကေတာ့ မြန္မြန္ရည္ရည္ႀကီးၿပံဳးလို႕...
"" တပည့္ေတာ္တို႕ေရာက္လာတာနဲ႕ ဘုန္းဘုန္းအိပ္ေရးပ်က္သြားၿပီထင္တယ္...""
"" မပ်က္ပါဘူး ဒကာႀကီး ေရေလးခ်ိဳးမလို႕လုပ္ေနတာပါ..""
"" ေအာ္ တင္ပါးဘုရား...""
တကာႀကီးဦးေကာင္းရဲ႕မ်က္ႏွာေနမ်က္ႏွာထားနဲ႕ စကားေျပာပံုအမူအရာက အင္မတန္ၿငိမ္းေအးလွတယ္..
လူပံုပန္းသဏၭန္ အကဲခတ္ၾကည့္ေတာ့လဲ ေျပေျပျပစ္ျပစ္မ်က္နွာမွာ ႏွာတံေပၚေပၚ နားရြက္ဝိုင္းဝိုင္းနဲ႕ ပညာရွိဥပတိရုပ္လကၡဏာမ်ိဳးေတြ႕ရတယ္...
"" တပည့္ေတာ္လာရင္းကေတာ့ ဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းမွာ နိုင္ငံတကာအဆင့္မွီ တရားရိပ္သာႀကီးတခုဖြင့္မယ္လို႕ တီဗီမွာ ေၾကာ္ျငာတာေတြ႕လို႕ တပည့္ေတာ္တို႕လဲ အလွဴေငြေလး ထည့္ခ်င္လို႕ပါဘုရား...""
"" ေအာ့္..ဟုတ္ကဲ႕..ဒကာႀကီး ..ဒါဆို ခဏေနာ္ ေမာင္က်န္ေရ..အလွဴေငြစရင္းကိုင္တဲ႕ဦးပႏၲိကို သြားေလွ်ာက္လိုက္..တရားရိပ္သာအတြက္ အလွဴရွင္လာတယ္လို႕
စရင္းသြင္းၿပီး အလွဴေငြလက္ခံရေအာင္လာခဲ႕ပါဦးတဲ႕လို႕...""
အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ အထင္ေသးတာမဟုတ္ေပမဲ႕ ဒကာမႀကီးနဲ႕ဒကာမႀကီး ပံုပန္းသဏၭန္ၾကည့္ၿပီး အလွဴေငြကို ႏွစ္သိန္းသံုးသိန္းေလာက္မွတ္တာေပါ့...
ဦးပႏၲိေရာက္လာၿပီး အလွဴေငြလက္ခံေတာ့မွ ဒကာႀကီးက ဒကာႀကီးနဲ႕ဒကာမႀကီးၾကားထဲ ညွပ္ထိုင္ထားတဲ႕ ဆာလာအိတ္အဝါေလးထဲကေန တစ္ေသာင္းတန္းအုပ္ႀကီးေတြကို
တအုပ္ခ်င္းထုတ္ၿပီးစီေနတာ အၾကာႀကီးပဲ..
အဲ႕ေတာ့မွ ဆရာေတာ္ေရာ ဦးပႏၲိေရာ ေမာင္က်န္ေရာ
မ်က္လံုးေတြ ျပဴးကုန္တယ္...
"" ဒါ စုစုေပါင္း သိန္းတေထာင့္ငါးရာရွိပါတယ္ဘုရား..
ဦးဇင္းမရိုမေသစစ္လိုက္ပါဦးဘုရား..သိန္းတေထာင္က တရာရိပ္သာႀကီးေဆာက္တဲ႕အထဲ လွဴဒန္းပါတယ္ဘုရား...
က်န္တဲ႕သိန္းငါးရာကေတာ့ ဝါတြင္းတရာစခန္းဖြင့္တဲ႕အခါ အလွဴရွင္မရွိတဲ႕ရက္တိုင္း တပည့္ေတာ္တို႕က ဆြမ္းကြမ္းေဆးနဲ႕အာရံုဆြမ္းေန႕ဆြမ္းကုသိုလ္ယူတာပါဘုရား...""
ဆရာေတာ္လဲ အံ႕ၾသ..ဦးပႏၱိလဲ အံ႕ၾသ..ေမာင္က်န္လဲ အံ႕ၾသေပါ့ေလ..ပိုၿပီးအံ႕ၾသဖို႕ေကာင္းတာက ဒီသိန္းေပါင္းတစ္ေထာင့္ငါးရာ လွဴဒါန္းတဲ႕အလွဳကို ဘယ္ဧည့္ပရိတ္သက္တစ္ေယာက္မွ မဖိတ္ၾကားပဲ လွဴဖြယ္လင္ပန္းေလးတစ္ခ်ပ္နဲ႕ တစ္ထိုင္ထဲ ယတိျပတ္လွဴဒါန္းလိုကိတာကိုပါပဲ...
"" ဘယ္သူ႕မွလဲ ဖိတ္မေနေတာ့ပါဘူးဘုရား..ကိုယ္ကဖိတ္ေတာ့လဲ ဝတၲရားအရလာၿပီး မဆာပဲစား...လက္ေဆာင္ေတြယူလာရနဲ႕
ပင္ပန္းပါတယ္ဘုရား...တခါခ်က္ၾကဦးဟ ျပဳတ္ၾကဦးဟ ေကြ်းေမြးဧည့္ခံၾကဦးဟနဲ႕..ေဘးကလူေတြတာဝန္ပိုမွာလဲစိုးတယ္ဘုရား...""
"" ေကာင္းပါေလ့..ေကာင္းပါေလ့..ဒကာႀကီး..တိုတိုတုတ္တုတ္ေပါ့ဗ်ာ..""
ဒကာႀကီးၾကည့္ၿပီး ဆရာေတာ့္ရဲ႕ခမည္းေတာ္ႀကီးကို ရုပ္ခ်ည္းသတိရလိုက္မိတယ္...
ဆရာေတာ့္ရဲ႕ခမည္းေတာ္ႀကီးက ေယာင္ထံုးႀကီးနဲ႕ ေရွးေခတ္က ေတာသူေဌးႀကီးေပါ့...
ခမည္းေတာ္ႀကီးက အင္မတန္ရိုးသားတယ္..ငါးပါးသီလကို ခါးဝတ္ပုဆိုးလို ၿမဲၿမံေအာင္အားထုတ္တယ္..အင္မတန္လဲ စရဏအားေကာင္းတယ္...တိုင္းရင္းေဆးလာမလား..နကၡက္ေဗဒင္လာမလား..အထက္လမ္းက်င့္စဥ္လာမလား..ေလ့လာလိုက္စားမႈ႕ကလဲ စူးရွတယ္...
ခမည္းေတာ္ႀကီးက ဒိျပင္ရြာကပါ. ..မယ္ေတာ္ႀကီးနဲ႕အိမ္ေထာင္က်ၿပီးမွ ဆံထံုးေနာက္ေယာင္ပါၿပီး မယ္ေတာ္ႀကီးရြာလိုက္လာရွာတာ...
ဆရာေတာ္လူမမယ္အရြယ္ေလးကတည္းက မယ္တာ္ႀကီးက ဆံုးသြားေတာ့ မုဆိုးဖိုဘဝနဲ႕ ဆရာေတာ့္ကို တစ္ေယာက္ထဲေစာင့္ေရွာက္ခဲ႕တယ္..
ဆရာေတာ္တို႕သိတက္ကတည္းက ခမည္းေတာ္ႀကီးက ရြာထဲက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို တခါမွ မသြားဖူးဘူး...
ဥပုဒ္ေန႕တိုင္း ဘုရာစင္အေရွ႕မွာ ကိုယ့္ဘာသာငါးပါသီလယူၿပီး ဥပုဒ္ေစာင့္တည္တယ္...
ဆရာေတာ္ နည္းနည္းအရြယ္ေလးရလာေတာ့
"" အေဖ ဘာလို႕ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမသြားတာလဲ"" ဆိုေတာ့
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြား ဥပုဒ္ေစာင့္ၿပီး ငါးပါးသီလမလံုတဲ႕သူေတြနဲ႕ အတူတူျဖစ္သြားမွာစိုးလို႕တဲ႕...
ဒီလိုနဲ႕ မိုးကုတ္မွာအိမ္ေထာင္က်တဲ႕ဆရာေတာ္႕မယ္ေတာ္ႀကီးရဲ႕ညီမက
အလွဴလုပ္ေတာ့ ဆရာေတာ့္ကိုလဲ ေမာင္ရင္ေလာင္းထဲထည့္လိုက္တာေၾကာင့္ ခမည္းေတာ္ႀကီးနဲ႕မိုးကုတ္ၿမိဳ႕ကိုေရာက္ခဲ႕ရတယ္..
အလွဴေရစက္ခ်တရားမွာ ဘုန္းႀကီးေဟာတဲ႕တရားကို နာၿပီး ခမည္းေတာ္ႀကီးက အလြန္သေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္ကာ ဆရာ့ေတာ္ကိုလဲ ေတာ္ေတာ္ေလးစားၾကည္ညိဳသြားတယ္..
အလွဴၿပီးေတာ့ အိမ္တန္းမျပန္ေသးပဲထိုဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးဖြင့္တဲ႕ ရိပ္သာမွာ တလ တရားစခန္းဝင္တယ္...
အေအးႀကိဳက္တဲ႕ကိုရင္ေလးကလဲ ကိုရင္ဘဝနဲ႕မိုးကုတ္ေက်ာင္းမွာေပ်ာ္ေနေတာ့ ခမည္းေတာ္ႀကီး ရိပ္သာကထြက္တဲ႕အခါ ရြာျပန္ၿပီး လယ္ေတြ ေျမေတြ ႏြားေတြ နဲ႕အိမ္ပါမက်န္ အကုန္ေရာင္းခ်ကာ မိုးကုတ္ေက်ာင္းမွာ တခါတည္းဘုန္းႀကီး ဝတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္..
ကိုရင္ေလးျဖစ္တဲ႕ဆရာေတာ္ကလဲ သာသနာမွာေပ်ာ္ၿပီး ကိုရင္ေလးဘဝကစၿပီး စာဝါေတြလိုက္ခဲ႕တယ္...
ဆရာေတာ္ဓမၼစရိယာဘြဲ႕ရတဲ႕ႏွစ္မွာ ခမည္းေတာ္ႀကီး နတ္ရြာစံခဲ႕ရွာတယ္...
"" တပည့္ေတာ္တို႕လဲ ဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းအေရွ႕က ပိႏၷဲေတာႀကီးကို တဧက သိန္းႏွစ္ရာနဲ႕ ဆယ့္ငါးဧကရွိတာ အကုန္ေရာင္းပစ္လိုက္ၿပီဘုရာ...""
"" ေအာ္ ဟုတ္လား ဘယ္ကဝယ္လိုက္တာတံုးဒကာႀကီး...""
"" မန္းေလးက တရုပ္ေက်ာက္သူေဌးတစ္ေယာက္ပဲဘုရား..
သူကလဲ ဗုဒၶဘာသာပဲ..ဘိုးဘြားရိပ္သာနဲ႕ စာသင္တိုက္အတြက္ဝယ္လွဴတယ္ေျပာတာပဲဘုရား..""
"" ေအာ့္ ေကာင္းပါ့ဗ်ာ..ၾကားရတာ မဂၤလာရွိလိုက္တာ...""
ဆရာေတာ္နဲ႕ ဒကာႀကီးတို႕ စကားစမည္အနည္းငယ္ေျပာၿပီး
ဆရာေတာ္က အနုေမာဒနာတရားေပးကာ သိန္းတေထာင့္ငါးရာအလွဴႀကီးကို ေရစက္ခ်ပါတယ္...
"" ကဲ ဒကာႀကီးနဲ႕ဒကာမႀကီးတို႕ အလွဴႀကီးေပးၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ဘာေတြမ်ားဆုေတာင္းၾကတံုးဗ်ာ...""
ေရစက္ခ်ၿပီး ဒကာႀကီးကို ဆရာေတာ္က ရင္းရင္းႏွီးႏွီး အရႊန္းေဖာက္လိုက္ေတာ့ ဒကာႀကီးက တည္ၾကည္ေလးနက္ေသာ
အမူအရာနဲ႕..
"" တပည့္ေတာ္ ဘာဆုမွ မေတာင္းပါဘူးဘုရား...""
ဒကာႀကီးစကားေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ဘုရားက အံ႕ၾသၿပီးႏႈတ္ဆိတ္သြားေပမဲ႕ စကားသြက္တဲ႕ ကပၸိယႀကီး ေမာင္က်န္က ...
"" ဟုတ္ပါ့မလား ဘႀကီး လူ႕စည္းစိမ္ နတ္စည္းစိမ္ စႀကၤဝေတးမင္းစည္စိမ္းေတြ ဆုမေတာင္းလိုက္ဘူးလား...""
ေမာင္က်န္အဖ်င္းအေနာက္စကားေၾကာင့္ ဦးပႏၲိက
"" ဒကာႀကီးက အဲ႕ဒါေတြ လိုခ်င္ပံုမရပါဘူးေနာ္ ဆုေတာင္းခ်င္းဆုေတာင္း နိဗၺာန္ပဲ တိုက္ရိုက္ဆုေတာင္းေတာ့မေပါ႕..မဟုတ္ဘူးလားေနာ့ဒကာႀကီးတဲ႕...
"" တပည့္ေတာ္ ခုလွဴတဲ႕အလွဴက လူ႕စည္စိမ္ နတ္စည္စိမ္ စႀကၤဝေတးမင္းစည္းစိမ္မွသည္ နိဗၺာန္ေရာက္ပါေစဆိုတဲ႕အျမင့္ဆံုးရည္ရြယ္ခ်တ္အထိ ဘာရည္ရြယ္ခ်တ္မွ မပါပါဘူးဘုရား..
အဲ႕လိုကိုယ့္ျပန္ရမဲ႕အက်ိဳးေမွ်ာ္ကိုးၿပီး လွဴတယ္ဆိုရင္ စီးပြားေရးလုပ္သလို အျမတ္လိုခ်င္လို႕ အရင္းအႏွီးခ်သလို ျဖစ္ေနမွာေပါ့ဘုရား...
တပည့္ေတာ္အလွဴက ရွင္းတယ္ သန္႕တယ္ဘုရား..
တပည့္ေတာ္အလွဴေငြထည့္လိုက္တဲ႕ ရိပ္သာမွာ ဘုန္းႀကီးရဟန္း သီလရွင္ အမ်ိဳးသားေယာဂီ အမ်ိဳးသမီးေယာဂီ စတဲ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႕ တရားဘာဝနာအားထုတ္စီးျဖန္းတာျမင္ရင္ တပည့္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ဘုရာ...
တပည့္ေတာ္လွဴလိုက္တဲ႕ဝတၴဳေငြနဲ႕ ဆရာေတာ္ဘုရားတို႕ ရိပ္သာဝင္တဲ႕သူတို႕ ဆာေလာင္ေနတဲ႕ဝမ္းကို ျဖည့္တင္းလိုက္နိုင္တယ္ဆို တပည့္ေတာ္ေက်နပ္ပါၿပီဘုရား..
တပည့္ေတာ္လွဴတယ္ဆိုတာ တပါးသူေတြၿငိမ္းေအးေစခ်င္လို႕..
တပါးသူေတြ ဝမ္းဝေစခ်င္လို႕ သူတို႕အတြက္ တပည့္ေတာ္ကလွဴတာပါပဲဘုရား..
တပည့္ေတာ္အတြက္ ဘာရပါေစ ညာရပါေစဆိုတဲ႕ စိတ္ေတြ တပည့္ေတာ္မထားဘူးဘုရား..
ဒါေပသိ ဘုရားတရားေတာ္နဲ႕အညီ အဂၤ ါသံုးတန္နဲ႕ျပည့္စံုတဲ႕ဆရာေတာ္ဘုရားလို အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို လွဴဒါန္းလိုက္ရတဲ႕အတြက္ေတာ့ တပည့္ေတာ္ေအတိုငိးမသိဝမ္းေျမာက္မိပါတယ္ဘုရား..."" တဲ႕...
ဒကာႀကီးစကားၾကားလိုက္ေတာ့ ဆရာေတာ္ကိုယ္တိုင္ ၾကက္သီးေမႊညင္းေတြထၿပီး ...
"" ေကာင္းပါေလ့..ေကာင္းပါေလ..ေကာင္းပါေလ့...ဘုန္းႀကီးတသက္နဲ႕တကိုယ္ ဒီလိုအလွဴရွင္မ်ိဳး မေတြ႕ခဲ႕ဖူးပါဘူးဗ်ာ..လွဴတဲ႕အလွဴ တနည္းအားျဖင့္မိမိျပဳတဲ႕ေကာင္းမႈ႕ကုသိုလ္အေပၚမွာေတာင္အစြဲအလန္းမထားေတာ့တဲ႕အတြက္ ဒကာႀကီး ေသရင္ ဆြမ္းသြပ္စရာမလ္ုေတာ့ဘူး...သာဓု သာဓု သာဓု.."" လို႕ ႏႈတ္က ေလးေလးနက္နက္ရြတ္ဆ္ုလိုက္ပါေတာ့တယ္... ။