Latam dronem - mój pierwszy raz z Mavic Air

Tydzień temu przyszedł do nas dron. Czekaliśmy na niego jak na bożonarodzeniową gwiazdkę. Długo trwały namysł jakiego kupić. Z mojego nawet babskiego punktu widzenia i znajomości dronów to niełatwa decyzja.

Padło na Mavic Air od DJI. Roboczo mówię na niego robak, żuczek. Po prostu przypomina mi robala ;) Paczkę odebrał chłopak, rozpakował i była ponoć magia!

Maleństwo troszkę większe od pada do playstaion. I te wyciągane nóżki ze skrzydełkami. Wygląda solidnie ale nadal to takie małe cuś z kamerką. Mamy zestaw combo, tak że niczego nie brakuje, a trzy baterie są akurat.

Dronuje!

Pierwsze obowiązkowo sprawdzenie wszystkich magicznych parametrów GPS, zakłócenia i wifi. Fajna opcją jest home point (drona wraca na miejsce startu za jednym kliknięciem w ekran telefonu) Aparatura w dłoń i siup do góry. Muszę przyznać, że trzeba się wprawić w sterowanie patrząc w ekran telefonu a nie w powietrze, ale do opanowania. Sterowanie dronem jest proste i przyjemne. Drona bardzo płynnie leci i delikatnie reaguje na zmianę kierunków. Z fajnych opcji jest sterowanie za pomocą gestów, grzecznie słucha.

Mam wrażenie że wszystko z góry wygląda inaczej, zawsze ładnie. Podoba mi się ta perspektywa. Sami zobaczcie! Raczej nie zdajemy sobie sprawy jak z tej perspektywy na ogół zwykłe rzeczy potrafią wyglądać. Po kilku odbytych lotach, efekt WOW! JA LATAM DRONEM! minął. Jednak zachwyt nad widokami pozostanie na długo. Za miesiąc jedziemy nad morze, nie mogę się doczeka ujęć z plaży