၀ဋ္"

တစ္ခါက အလြန္ ၾကမ္းတမ္း ရက္စက္ေသာ ဘုရင္ တစ္ပါး ရိွရာ တိုင္းသူ ျပည္သားမ်ားႏွင့္ မႉးႀကီး မတ္ႀကီးမ်ားက မႏွစ္သက္ၾကေသာ္လည္း ေၾကာက္ရံြ ့ေသာေၾကာင့္ ျပန္လွန္ ေျပာဆိုရန္ မရဲၾကေပ။ ထိုအထဲတြင္ စိတ္ထား မေကာင္းေသာ အမတ္ႀကီး တစ္ပါးလည္း ပါဝင္သည္။

တစ္ေန႔ေသာ္ ဘုရင္ႀကီးက တစ္တိုင္းျပည္လံုးကို အံ့ဩသြားေစႏိုင္မည့္ အမိန္႔ တစ္ခုကို ထုတ္ျပန္လိုက္သည္။ ငါ၏ တိုင္းျပည္ အဝွမ္းတြင္ မည္သည့္ ၾကမ္းတမ္း ရက္စက္ျခင္း၊ တရား မမ်ွတျခင္း မရိွေစရ ဟူ၍ျဖစ္သည္။

ဤအမိန္႔ ထုတ္ၿပီးကတည္းက ႐ွင္ဘုရင္ႀကီး ကိုယ္တိုင္လည္း သူ၏ စကားအတိုင္း တိုင္းျပည္ကို ေမတၱာ အျပည့္အဝထားၿပီး ေတာ္တည့္ မွန္ကန္စြာ အုပ္ခ်ဳပ္သျဖင့္ နဂိုက တင္ရိွခဲ့သည္ နာမည္ဆိုးပင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး သူ႔ကို အလြန္ ႏူးည့ံ သိမ္ေမြ႔ေသာ ႐ွင္ဘုရင္ႀကီးဟု ေျပာင္းလဲ ေခၚေဝၚလာၾက အထိပင္ ျဖစ္သည္။

လအနည္းငယ္ ၾကာေသာအခါ ႐ွင္ဘုရင္ႀကီးအား မလို မုန္းထား ပိုျဖစ္လာၿပီး သူက ဩဇာေညာင္းေသာ မင္းသား တပါးကို ထီးနန္း အပ္လိုေသာ အမတ္ႀကီးက အျခားသူမ်ား မရိွေသာ အခ်ိန္တြင္ တိတ္တဆိတ္ ေ႐ွ႕ေတာ္သို႔ လာေရာက္ ခစားသည္။

"အ႐ွင္မင္ႀကီး၊ စိတ္ အေႏွာက္အယွက္ မျဖစ္ရင္ တစ္ခု ေမးခ်င္ပါတယ္၊"
"ေမးေစ၊"
"အ႐ွင္မင္းႀကီး ယခုကဲ့သို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းႀကီး ေျပာင္းလဲသြားသလဲ ဆိုတာကို သိခ်င္ပါတယ္၊"
"ဒါက ဒီလိုပါ၊
ငါတေန႔ အရပ္သား အသြင္နဲ႔ အမဲလိုက္တံုး ငါနဲ႔ အတူ ပါလာတဲ့ အမဲလိုက္ေခြးက ယုန္ေလး တေကာင္ကို လိုက္ဆဲြတာ ယုန္ရဲ႕ေျခေထာက္ တဖက္ကို ကိုက္မိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ယုန္ေလးက ကံေကာင္းလို႔ ေက်ာက္တံုး ႏွစ္ခုၾကားထဲ ဝင္ၿပီး လြတ္ေျမာက္သြားတယ္၊ ငါတို႔ ရြာထဲေရာက္ေတာ့ ခုနက အမဲလိုက္ေခြးက ရြာသား တစ္ေယာက္ကို သဲသဲမဲမဲ သြားေဟာင္ေတာ့ ေက်ာက္တံုးႀကီးနဲ႔ ျပစ္ေပါက္ ခံရတာ ေခြးရဲ႕ေျခေထာက္ ေတာ္ေတာ္ နာသြားပံုရတယ္၊ မထႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ မၾကာပါဘူး အဲဒီေခြးကို ခဲနဲ႔ ေပါက္ခဲ့တဲ့ ရြားသားလည္း ေ႐ွ႕ နည္းနည္းဘဲ ေလ်ာက္သြားရေသးတယ္ လမ္းေဘးမွာ ရိွတဲ့ ျမင္းတေကာင္က ကန္လိုက္တာ သူ႔ရဲ႕ ဒူးတဖက္ ဒဏ္ရာ ရသြားလို႔ ေျမႀကီးေပၚ ေခြကနဲ ထိုင္က်သြားတယ္၊ ျမင္းလည္း သူ ကန္လိုက္တာေၾကာင့္ လူေတြ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ ျဖစ္သြားတာကို လန္႔ၿပီး ဟိုေျပး ဒီေျပး ေျပးရာက ေျခေထာက္ တဖက္ဟာ ခိ်ဳင့္ခြက္ ့တစ္ခုထဲ က်သြားလို႔ အနာတရ ျဖစ္ၿပီး ျပန္မထႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ အဲဒါေတြ အားလံုးဟာ မေကာင္းမႈ႔ တစ္ခုေၾကာင့္ ဆက္တိုက္ ျဖစ္လာတဲ့ မေကာင္းမွ ု႔ သံသရာေတြပါဘဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ငါလည္း ေျပာင္းလဲဘို႔ ဆံုးျဖတ္ လိုက္တာပါ။"

႐ွင္ဘုရင္၏ စကားကုိ ၾကားရေသာ အမတ္ႀကီးမွာ ေလာဘေဇာ ဖံုးလႊမ္းေန၍ ေကာင္းေသာ စိတ္ႏွလံုးကို ရရိွရမည့္အစား ဤအခ်ိန္တြင္ ႐ွင္ဘုရင္ႀကီး၏ စိတ္ႏွလံုး ေပ်ာ့ေျပာင္းသည္ကို ငါေသခ်ာစြာ သိရေပၿပီ၊ ႐ွင္ဘုရင္ႏွင့္ ငါ ႏွစ္ဦးတည္း ရိွေနေသာ ဤအခ်ိန္ကို လံုးဝ လက္လြတ္ မခံႏိုင္၊ ထိုေၾကာင့္ ယခုပင္ ဘုရင္ႀကီးကို လုပ္ၾကံေတာ့မည္ ဟူေသာ စိတ္ယုတ္ျဖင့္ တဟုန္ထိုး ေ႐ွ႕တိုးလာရာ ေလွကားထစ္ကို မျမင္လိုက္၍ ခလုတ္တိုက္ ေမွာက္လဲက်ၿပီး မိမိ၏ လက္နက္ျဖင့္ မိမိကို ျပန္ထိုးမိေလေတာ့သည္။ ။