About Two Foolish

#အရူးႏွစ္ေယာက္အေႀကာင္း

ဒီတစ္ရပ္ကြက္လုံးက အရူးဟု သတ္မွတ္ခံထားရသူကုိ က်ေနာ္ေတြ ့ ေတာ့ အံ့အားသင့္မိသည္....

ေဘးမွာပါလာေသာ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြကုိထပ္ေမးမိသည္

''ဒီလူအရူးဆုိတာ ေသခ်ာလုိ ့လား''

မိတ္ေဆြက ရြံရွာသာအႀကည့္ျဖင့္ ထုိသူကုိ ႀကည့္၍

''ဒီလူကုိမွ အရူးလုိ ့ မေခၚရင္ ကမာၻေပၚမွာ အရူးမရွိေတာ့ဘူး
သြက္သြက္ခါေအာင္ရူးေနတာ''

''ခင္ဗ်ားကသာ သြက္သြက္ခါေအာင္ ရူးေနတယ္ေျပာတာ
သူ ့ႀကည့္ေတာ့လည္း ေအးေအးေဆးေဆးပါလား''

''ခင္ဗ်ားမယုံရင္ စကားသြားေျပာႀကည့္ေပါ့
ျဂိဳလ္သားစကားေတြေျပာလိမ့္မယ္''

''အင္း စကားသြားေျပာဖုိ ့ စိတ္ဝင္စားတယ္
ခင္ဗ်ားလုိက္ဦးမလား''

''အာ... အရူးနဲ ့စကားေျပာစရာလား
ကုိယ္ပါရူးသြားမွာေပါ့''

က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္း အရူးဆုိသူထံထြက္လာခဲ့သည္...
က်ေနာ္သူ ့နားမေရာက္ခင္မွာ
''ေမာင္ရင္က စာဖတ္လား''

''ဖတ္ပါတယ္ခင္ဗ်''

''စာဖတ္ဖုိ ့တုိက္တြန္းရင္ေရာ စိတ္ဆုိးတတ္လား''

''ဟာ စိတ္ဆုိးစရာလားဗ်ာ
ဘာလုိ ့အဲ့လုိေမးတာလဲ''

''စာဖတ္ဖုိ ့တုိက္တြန္းတာ အရူးေတြရဲ့ အလုပ္ေလ... ဒီလုိစာဖတ္ဖုိ ့ တုိက္တြန္းတာကုိ ဒီရပ္ကြက္ကလူေတြက စိတ္ဆုိးျပီး က် ဳပ္ကုိ အရူးလုိ ့ သတ္မွတ္ထားႀကတာ''

''စာဆုိတာ ဖတ္သင့္တာပဲေလ
ဘာလုိ ့မ်ား စာဖတ္ဖုိ ့ တုိက္တြန္းတာကုိ သူတုိ ့က စိတ္ဆုိးရတာလဲ''

''ဒီရပ္ကြက္က လူေတြဟာ စာအုပ္ေႀကာက္ေရာဂါသည္ေတြ ခ်ည္းပဲ...
သူတုိ ့ကုိ သူတုိ ့ေတာ့ ဒီေရာဂါရွိမွန္းမသိဘူး...
ဒါေႀကာင့္လည္း စာဖတ္တဲ့သူေတြကုိ ''စာအုပ္ႀကိဳက္ေရာဂါသည္''လုိ ့သူတုိ ့ ကျပန္စြပ္စြဲတယ္

က် ဳပ္အိမ္က စာအုပ္စင္ကုိျမင္ျပီး
သြက္သြက္ခါေအာင္ ရူးေနရွာျပီလုိ ့ သူတုိ ့က ထင္ႀကတယ္ေလ''

''ဗ်ာ ဒီရပ္ကြက္က အထူးအဆန္းပါလား''

''ဒါေမာင္ရင့္ရပ္ကြက္မဟုတ္ဘူးလား''

''က်ေနာ္မေနျဖစ္တာႀကာျပီ
အခုမွ ျပန္လာလည္တာ
ခင္ဗ်ားရဲ့ စာအုပ္စင္ႀကီးကုိ က်ေနာ္ ျမင္ဖူးခ်င္တယ္''

သူ ့အိမ္ရွိရာကုိ က်ေနာ္လုိက္သြားမိသည္
အေတာ္အတန္က်ယ္ဝန္းသည့္ျခံ...

သီးပင္စားပင္ျခံရံလုိ ့ ျမိဳ ့ျပေစာ္မနံတဲ့ ျခံ....

သင့္တင့္လွပတဲ့ တုိက္အိမ္ငယ္ေလးထဲမွာ ခမ္းနားတဲ့ စာအုပ္စင္ႀကီးတစ္ခု....

သူက စာအုပ္စင္ကုိ လက္အုပ္ေလးခ်ီျပီးႀကည့္သည္
သူ ့မ်က္ဝန္းထဲတြင္ ျမတ္ႏုိးေလးစားရိပ္မ်ား သန္းေနသည္

''ထုိင္ဦးေမာင္ရင္
သစ္ပင္တစ္ပင္ကုိ ေရေလာင္းတဲ့အခါ
က် ဳပ္ရင္ထဲမွာ သိပ္ခ်မ္းေျမ့ရတယ္
ကမာၻႀကီးအတြက္ လူသားေတြအတြက္
က် ဳပ္သစ္ပင္စုိက္ပ်ိ ဳးရတာကုိ သိပ္ေက်နပ္တယ္

အဲ့ဒိထက္ပုိျပီး လူသားသစ္ပင္ေတြကုိ
စုိက္ပ်ိ ဳးေပးတဲ့အခါ ပုိစိတ္ခ်မ္းေျမ့ရတယ္''

''ဗ်ာ ဘာအဓိပၸာယ္လဲ''

''အခုကစျပီး ေမာင္ရင့္ႏွလုံးသားကုိ ေရေလာင္းေပါင္းသင္လုပ္ရေတာ့မယ္...
စာဖတ္ဖုိ ့ တုိက္တြန္းရေတာ့မယ္ေလ'

''တုိက္တြန္းစရာမလုိပါဘူး က်ေနာ္လည္း စာဖတ္ခ်င္စိတ္ရွိပါတယ္''

''ဟုတ္လား ဘယ္လုိဖတ္ခ်င္တာလဲ ဘယ္ေလာက္ျပင္းျပတဲ့ စိတ္ဆႏၵနဲ ့ ဖတ္ခ်င္တာလဲ''

ဒီေမးခြန္းေႀကာင့္ ကုိယ့္ရင္ထဲ ကုိယ္ျပန္ငုံ ့ႀကည့္မိသည္
ဟုတ္ပါရဲ့ ... ျပင္းအားနည္းတဲ့ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ ဆႏၵေတြနဲ ့
အပ်င္းေျပဖတ္မယ္ဆုိတဲ့ အေတြးေတြနဲ ့....

''စာကုိ အသက္နဲ ့ရင္းျပီး နာက်င္မႈနဲ ့ ရင္းျပီး ဖတ္သြားတဲ့သူေတြအေႀကာင္း ေျပာျပမယ္

ေအဗရာဟင္လင္ကြန္း လက္ထက္မတုိင္ခင္မွာ လူျဖဴ ေတြဟာ လူမဲေတြကုိ က်ြန္အျဖစ္ဖိႏွိပ္ထားတယ္... လူမည္းေတြကုိ စာမတတ္ေအာင္ထားတယ္
စာဖတ္တဲ့ လူမည္းေတြကုိဆုိ ႏွိပ္စက္တယ္...
လူျဖဴ သခင္ေတြဟာ လူမည္းေက်းက်ြန္ေတြ စာတတ္သြား မွကုိ သိပ္စုိးရိမ္ႀကတယ္ေလ

ေဒါ့ခ္ေဒါင္ဒီဆုိတဲ့ လူမည္းတစ္ေယာက္က ရင္ဖြင့္တယ္
''ခင္ဗ်ားစာေရးေနတာ စာဖတ္ေနတာကုိ ခင္ဗ်ားသခင္ ေတြ ့ သြားရင္ ပထမအႀကိမ္ ႏြားသားေရျပားနဲ ့ အရုိက္ခံရမယ္
ဒုတိယအႀကိမ္ က်ာပြတ္နဲ ့ အရုိက္ခံရမယ္
တတိယအႀကိမ္ လက္ညႈိးအျဖတ္ခံရမယ္''တဲ့

စာဖတ္တယ္ဆုိတာ က်ြန္ေတြအလုပ္မဟုတ္ဘူး
လုိ ့ လူျဖဴ သခင္ေတြက သတ္မွတ္တယ္
ေအး... စာအုပ္ေတြဖတ္ရင္လည္း က်ြန္စိတ္ေပ်ာက္သြားမယ္ဆုိတာ သူတုိ ့က ေတြးေႀကာက္တယ္

က်ြန္အခ်င္းခ်င္းစာျပန္သင္ေပးတာ ျမင္လုိ ့ကေတာ့ အေမရိကန္ေတာင္ပုိင္းမွာ ေသဒဏ္ပါေပးပစ္တာ

က်ြန္စနစ္တုိက္ဖ်က္ေရးမွာပါခဲ့တဲ့ လူမည္းက်ြန္အေႀကာင္း ေျပာျပမယ္
သူ ့နာမည္က ဖရက္ဒရစ္ ေဒါက္ဂလပ္(စ္) (Frederick Douglass)

သူကဘယ္လုိစာတတ္လာလဲဆုိေတာ့ သေဘာေကာင္းတဲ့ သူ ့ သခင္မကုိ
အရဲစြန္ ့ေတာင္းဆုိျပီး စာတတ္ေအာင္သင္ခဲ့ရတာ
သူ ့သခင္ကေတာ့ က်ြန္တစ္ေယာက္စာတတ္သြားမွာ မလုိလားလုိ ့ တားျမစ္တယ္
ဒီလုိအခက္အခဲေတြႀကားထဲက စာေတြဖတ္ရင္း နဲ ့ က်ြန္စိတ္ေပ်ာက္လာတယ္
က်ြန္အျဖစ္ကေန သူ ့ကုိယ္သူ ေရြးႏႈတ္ႏုိင္ေလာက္တဲ့အထိ သူႀကိဳးစားတယ္

က်ြန္ဘဝကုိလြတ္ေတာ့
က်ြန္စနစ္ဆန္ ့က်င္ေရး သတင္းစာကုိ ၁၃ႏွစ္ႀကာေရးတယ္
သမၼတလင္ကြန္းလက္ထက္မွာ လူမဲေရးရာ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္လာတယ္...
အဲ့ဒိေခတ္က
လူမည္းထဲမွာ အျမင့္ဆုံးရာထူးေပ့ါ
အဖိအႏွိပ္ခံဘဝမွာကတည္းက စာတတ္လုိစိတ္ရွိခဲ့တယ္
စာတတ္သြားေတာ့ စာဖတ္လုိစိတ္ရွိခဲ့တယ္...

ဒီရပ္ကြက္ကလူေတြက စာေတာ့တတ္ႀကပါရဲ့
စာဖတ္လုိစိတ္ မရွိႀကေတာ့ဘူး'''

အရူးဆုိသူရဲ့စကားေတြမွာ က်ေနာ္ေမ်ာပါေနမိတယ္

''ဒီမွာႀကည့္''

စာအုပ္စင္ထဲမွ စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ကုိ ဆြဲထုတ္၍ျပသည္
စာအုပ္နာမည္က
''Uncle Tom's Cabin''တဲ့

''အေမရိကန္ ျပည္တြင္းစစ္ကုိ ျဖစ္ေစတဲ့စာအုပ္ေပါ့... စာေရးဆရာမ ဟဲရိယက္ဘီးခ်ာစတုိး(Harriet Beecher Stowe 1811-1896)
ေရးခဲ့တဲ့စာအုပ္

ဒါက်ြန္စနစ္ကုိ တုိက္ဖ်က္ခဲ့တဲ့စာအုပ္ပဲ....
၁၈၅၂ခုႏွစ္မွာေရးခဲ့တာ...

ဒီစာအုပ္ကုိဖတ္ျပီး အေမရိကန္ျပည္သူေတြရဲ့ရင္မွာ က်ြန္စနစ္ကုိ မုန္းတီးလာတာ...
ဒါရသျပင္းအားပဲ... စာအုပ္ကေပးတဲ့ ရသျပင္းအား...

အေမရိကန္ျပည္တြင္းစစ္ဆုိတာ
ထက္ ေက်းက်ြန္ေတြဘက္က ရပ္တည္ျပီး က်ြန္စနစ္တုိက္ဖ်က္လုိသူ ေျမာက္ပုိင္းသားေတြနဲ ့ က်ြန္စနစ္ကုိ မစြန္ ့လႊတ္လုိသူ ေတာင္ပုိင္းသားေတြရဲ့ စစ္ပြဲ...

မတရားမႈကုိ ေတာ္လွန္တဲ့ပြဲ... ေအဗရာဟင္လင္ကြန္းရယ္လုိ ့ နာမည္ေက်ာ္ေစခဲ့တဲ့ မတရားမႈ တုိက္ဖ်က္ပြဲ...

စာအုပ္ကုိ ဖတ္ျပီး အေမရိကန္ တစ္ျပည္လုံး ပြက္ေလာထခဲ့တယ္
၁၈၅၂ခုႏွစ္မွာ စာအုပ္ထုတ္သူေတြနဲ ့ စာဖတ္သူေတြနဲ ့
အေမရိကန္စာေပေလာကဟာ ေခတ္ေကာင္းေနျပီ... ၁၇၇၆ခုႏွစ္မွ အေမရိကန္ရယ္လုိ ့ျဖစ္လာတဲ့ႏုိင္ငံဟာ စာေပကုိ တန္ဖုိးထားတတ္ေနျပီ

ေတြးႀကည့္စမ္းကြာ... ၁၈၅၂ဆုိ ဒီဘက္ရပ္ကြက္မွာ ပုဂံမင္းေခတ္
ဒုတိယက်ဴ းေက်ာ္စစ္ကုိ ခံေနရတဲ့အခ်ိန္.....
တုိ ့ႏုိင္ငံမွာ စာအုပ္တစ္အုပ္ေႀကာင့္ တစ္တုိင္းျပည္လုံး ႏုိးႀကားထႀကြလာတာ
ရွိလုိ ့လား...

ပုိေကာင္းတဲ့ျမန္မာျဖစ္လာဖုိ ့ ရင္ဘက္ထဲကုိ ဦးေႏွာက္ထဲကုိ
အသိပညာေတြ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားေတြထည့္ေပးဖုိ ့ အေကာင္းဆုံးနည္းက စာဖတ္ျခင္းပဲ

ဒါကုိမွ ဒီရပ္ကြက္သားေတြ စာမဖတ္တဲ့ စာဖတ္ဖုိ ့ တုိက္တြန္းမိတဲ့က် ဳပ္ဟာ အရူးလုိ ့ သတ္မွတ္ခံရတယ္''

မခ်ိတင္ကဲ အားမလုိအားမရဟန္မ်ားျဖင့္ သက္ျပင္းတစ္ခုကို ေလးေလးပင္ပင္ ခ်လုိက္သည္

''စာေတြကုိဆာတယ္
စာေတြကုိ ဆာေစ့ခ်င္တယ္ ေမာင္ရင္ရယ္
ဒါက် ဳပ္ရင္ထဲက ဆႏၵပါ

လန္ဒန္မွာ စာႀကည့္တုိက္တစ္ခုရွိတယ္
၁၇၅၃ေလာက္က တည္ေထာင္ခဲ့တာ ဒီရပ္ကြက္မွာဆုိ အေလာင္းမင္းတရား နန္းတတ္ျပီး တစ္ႏွစ္အႀကာေလာက္မွာေပါ့..
ျဗိတိသ်ွျပတုိက္စာႀကည့္တုိက္(British Museum Library)တဲ့
ဒီစာႀကည့္တုိက္ကုိ အသုံးခ်ျပီး ေအာင္ျမင္လာခဲ့တဲ့သူေတြဟာ ကမာၻမွာ လ်ွမ္းလ်ွမ္းေတာက္ေအာင္ျမင္ခဲ့ႀကသူေတြေပါ့
က် ဳပ္တုိ ့နဲ ့ နားမစိမ္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကုိ ေျပာ႐ရင္ ခ်ားလ္(စ္)ဒစ္ကင္း(စ္)
(Charles Dickens) ဆာေဝၚလ္တာ စေကာ့(Sir Walter Scott) ခ်ား(စ္)ဒါဝင္(Charles Darwin)
ဘားနာ့ဒ္ ေရွာ(George Bernard Shaw)
တုိ ့ပါတယ္

ျဗိတိန္ျပင္ပကဆုိ ကြန္ျမဴ နစ္ဝါဒရဲ့ ဖခင္ႀကီးျဖစ္တဲ့
ဂ်ဴ းလူမ်ိ ဳး ဂ်ာမနီႏုိင္ငံသား ကားလ္မာ့က္(စ္)
နဲ ့ ရုရွား ကြန္ျမဴ နစ္ေခါင္းေဆာင္
လီနင္တုိ ့ပါတယ္....

ျပည္သူေတြစာေပအဆင့္အတန္းျမင့္မွ စာေရးဆရာေတြလည္း လုိက္ျမင့္လာတာ... စာေရးဆရာေတြျမင့္မွလည္း ျပည္သူေတြလုိက္ျမင့္လာတာ...
အျပန္အလွန္ခ်ိတ္ဆက္တယ္...

အခုေတာ့ကြာ''

''ဟူး ''ကနဲ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကုိ ျပိဳင္တူခ်လုိက္မိသည္

ခုေတာ့ က်ေနာ္လည္း
သူ ့စာအုပ္စင္ႀကီးကုိ ျမတ္ႏုိးစြာႀကည့္တတ္ေနျပီ....
ျမန္မာ့စာေပဟာ ျမန္မာ့စာေပအဆင့္သာမက ကမာၻ ့ စာေပအဆင့္အထိေရာက္ဖုိ ့ ဘယ္သူေတြလုိအပ္ခ်က္ရွိေနတာလဲ
က်ေနာ္တုိ ့စာဖတ္သူေတြလား
ျမန္မာျပည္သား စာေရးဆရာေတြလား
ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ဖက္စလုံးလား....

က်န္စစ္မင္းကုိ ျပည္ပသားေတြသိဖုိ ့
တစ္ဦးတည္းေသာ ဘုရင္မႀကီး ရွင္ေစာပုအေႀကာင္းကုိ ျပည္ပသားေတြ သိဖုိ ့... ျမန္မာ့စာေပအဆင့္အတန္း
ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္အဆင့္အတန္း ဒီထက္ျမင့္မွရမယ္ ဒီထပ္ျမွင့္မွရမယ္

ကုိယ္တုိင္က လဲေနဆဲမုိ ့ တပါးသူကုိလည္း ထူဖုိ ့ က်ေနာ္မတတ္ႏုိင္ဘူး
အတူတူ ''ထ''ႀကရေအာင္လုိ ့ပဲ
ဒီရပ္ကြက္ကလူေတြကုိ ေျပာျပခ်င္မိတယ္...

အရူးႀကီးဆီကအျပန္မွာ မိတ္ေဆြျဖစ္သူနဲ ့ ျပန္ဆုံတယ္

''သူ ့စာအုပ္စင္ႀကီးကုိ သိပ္သေဘာက်တယ္ဗ်ာ''

''ကဲ က် ဳပ္မေျပာဘူးလား အရူးနဲ ့ စကားသြားေျပာမွေတာ့ ခင္ဗ်ားလည္း ရူးလာျပီမဟုတ္လား''

ဒီေနာက္ပုိင္းမွာ အရင္အရူးတစ္ေယာက္အျပင္ ေနာက္တိုးအရူးေပါက္စတစ္ေယာက္ကုိပါ ရပ္ကြက္သားေတြဟာ အထင္ေသးစြာ ႀကည့္တတ္လာႀကတယ္

writer by@babymoon